Jaar verslag 2020
Verslag van onze activiteiten in 2020
Door de wereldwijde coronavirus pandemie was vorig jaar een van de moeilijkste jaren voor alle mensen over de hele wereld. Vanzelfsprekend waren wij ook geen uitzondering op deze regel. De eerste vraag die wij moesten beantwoorden was: “Hoe kunnen wij onze mensenrechtenactiviteiten continueren in deze situatie?”.
Gelukkig waren we niet alleen in deze moeilijke strijd. We hadden de steun van onze leden en vrijwilligers, maar ook de warme steun van onze vele supporters. Mensen die, ondanks hun persoonlijke zorgen rondom de pandemie, hun menselijke plicht hebben nageleefd en mensenrechten hoog in het vaandel hebben gehouden. We weten niet hoe we in woorden kunnen omschrijven wat onze supporters voor ons betekenen. Zij die in deze moeilijke tijden degenen die hun hele leven hebben opgeofferd voor de vrijheid van anderen, niet uit het oog en het hart zijn verloren. Dankzij hun steun konden wij ons aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en actief onze taken en verantwoordelijkheden uitvoeren.
Om onze activiteiten voort te kunnen zetten tijdens de pandemie, waren we genoodzaakt om veranderingen aan te brengen in de manier van communiceren. Het was noodzakelijk regelmatig met elkaar in contact te blijven om alle activiteiten goed te kunnen coördineren om op deze manier onze verantwoordelijkheden voor de onderdrukte bevolking van Iran te kunnen blijven nemen. Wij zijn trots te melden dat we, ondanks de maatregelen tegen corona, veel hebben kunnen doen. Onze leden en vrijwilligers hebben hier een cruciale rol in gespeeld. Zij hebben zich in deze gehele periode meer ingezet en ook meer taken en verantwoordelijkheden op zich genomen. Wij zijn erin geslaagd om de moeilijke situatie te overwinnen door vast te houden aan onze waarden en normen: investeren in anderen, luisteren naar tegengeluiden en naar de behoeftes van degenen die betrokken zijn, optimaliseren van de effectiviteit en efficiëntie van het werk en werken in team verband.
Wij zullen u in dit rapport een zo volledig mogelijk beeld geven van onze activiteiten in het afgelopen jaar. In 2020 hebben wij, met inachtneming van de corona maatregelen, meer dan 80 protestbijeenkomsten georganiseerd, onder andere voor de ambassade van de Iraanse regime, het Nederlandse parlement, op de Dam en voor het Nederlandse Ministerie van Volksgezondheid. Tevens hebben wij meer dan 18 onlinebijeenkomsten georganiseerd via Zoom. Aan deze bijeenkomsten namen diverse mensen uit de Iraanse gemeenschap deel, waaronder artsen, gezondheidsfunctionarissen, parlementsleden en mensenrechtenactivisten. Met deze onlinebijeenkomsten hebben we:
- De leugens van het Iraanse regime rondom de opkomst van het Coronavirus in Iran onthuld en uiteengezet.
- Misinformatie over de pandemie en het coronavirus uitgelegd en rechtgezet.
- Uiteengezet hoe het regime, in tegenstelling tot andere landen, niet de minimale beschermingsmiddelen ter beschikking heeft gesteld om haar burgers te beschermen tegen het corona virus.
- Uiteengezet hoe het regime met opzet informatie heeft achterhouden over het gevaar van het coronavirus en over hoe men zich hiertegen kan beschermen.
- Uiteengezet hoe het regime op een onmenselijke manier de gevangenen probeert te infecteren met het Coronavirus zodat er onder hen veel coronadoden zullen vallen.
- Getracht de aandacht en steun van internationale organisaties te krijgen voor de situatie van de gevangenen in verschillende gevangenissen.
Ook hebben we meer dan 6000 brochures en bulletins gedrukt en verspreid onder het algemene publiek en supporters.
Vanaf begin januari 2020 tot eind maart 2020 hebben we meer dan 800 uur “actie” demonstraties gehouden in diverse steden zoals Amsterdam, Diemen, Amstelveen, Katwijk, Delft en Den Haag. Deze “acties” vonden plaats in de vorm van teams van twee en vier personen en in direct contact met onze Nederlandse vrienden. Hierbij hebben we de uitgebreide mensenrechtenschendingen in Iran aan de kaak gesteld en gevraagd om ons in ons protest hiertegen te steunen.
Wij hebben in het afgelopen jaar meer dan 3000 handtekeningen verzameld en deze naar internationale organisaties gestuurd om zo van meerdere kanten meer druk op het regime uit te oefenen.
Wij hebben in het afgelopen jaar regelmatig Zoom-bijeenkomsten voor onze vrienden en supporters georganiseerd om hen op de hoogte te houden van het laatste nieuws uit Iran en van actuele inzichten in de mensenrechtensituatie. In voorgaande jaren waren dit persoonlijke bijeenkomsten, maar in verband met de maatregelen tegen het coronavirus hebben we deze bijeenkomsten via Zoom laten plaatsvinden.
Het is duidelijk wat het effect is geweest van de corona pandemie in Iran. Het regime dat de rijkdom van het land heeft besteed aan massavernietigingswapens, heeft tijdens deze pandemie weer bewezen niet te geven om haar eigen volk. In de tweeënveertig jaar sinds de Mullah’s de macht hebben overgenomen, is er niet of nauwelijks geïnvesteerd in de gezondheidszorg. Hierdoor zijn alle faciliteiten in het land ernstig verouderd en krijgen patiënten niet de zorg die ze zouden moeten hebben.
Het COVID-19 virus is een van de gevaarlijkste virussen die we in de recente geschiedenis van de mensheid hebben meegemaakt. Het is de plicht van de regeringen van alle landen om haar mensen te beschermen en hen de middelen te verstrekken zichzelf te beschermen.
Helaas is in een dictatuur het belang van de mensen geen prioriteit. De regering van Iran heeft na het uitbreken van het virus de bevolking niet gewaarschuwd en niet op de hoogte gebracht van de daadwerkelijke stand van zaken. Alle vluchten naar de belangrijkste bron van Corona, namelijk China, gingen door. Men hoefde niet in quarantaine en dit heeft geresulteerd in vele doden in de samenleving. Ondanks gemanipuleerde statistieken en geheimhouding van de echte mortaliteit en besmettingscijfers, staat het regime in de top van de lijst van getroffen landen en met stip op nummer 1 in het Midden-Oosten in termen van verspreiding van het virus en slachtoffers.
Een passagiersvliegtuig van Air Mahan, dat eigendom is van de Revolutionaire Garde, is inmiddels geïdentificeerd als de eerste importeur van het Coronavirus vanuit China naar Iran. In tegenstelling tot andere vliegtuigmaatschappijen in de wereld, vervoert Air Mahan wapens en munitie tesamen met gewone passagiers naar Syrië, Jemen en Libanon. Dit is een ernstige overtreding van de internationale luchtvaartvoorschriften, omdat ze gewone burgers als dekmantel en als menselijk schild gebruiken voor de levering van troepen en wapens. Amir Asadollahi, een van de piloten van dit bedrijf, heeft op 20 juni bevestigd dat hij in juni 2014 een passagiersvliegtuig met “ongeveer 200 passagiers en zeven ton verboden vracht” naar Damascus heeft gevlogen.
In Iran begon de verspreiding van het coronavirus in de religieuze stad Qom. De mullahs brengen duizenden mensen in de Iraanse religieuze steden bijeen. Deze mensen worden daar door de mullahs opgeleid tot geestelijke. Dit is een van de manieren waarop het gedachtegoed van het fundamentalistische regime wordt verspreid. Qom is zo’n opleidingsstad en volgens de officiële cijfers komen 700 van de studenten hier uit China. Hun ongecontroleerde reis naar China voor het Chinese Nieuwjaar en hun terugreis zonder enige test of quarantaine, was de oorzaak van de uitbraak van het Coronavirus in Qom.
Ondanks alle waarschuwingen en het opschorten van vluchten van veel landen naar China, zette Mahan Air zijn vluchten naar China voort, zonder rekening te houden met veiligheidsadviezen. Dit is precies de reden dat de religieuze stad Qom met haar opleidingscentrum als eerste stad met Covid 19 besmettingen werd aangemerkt. Het achterhouden van deze informatie door de opperste leider Ali Khamenei en president Rouhani en het feit dat ze de komst en de verspreiding van het virus niet openbaar maakten had twee redenen. De eerste reden was de Bahman 22 mars ter herdenking van de overwinning van de revolutie in 1979. Het hiermee gepaard gaande bloedbad van meer dan 1.500 doden in november van dat jaar noopte Khamenei mensen te ronselen om de straat op te gaan en de legitimiteit van hem en zijn regering te propageren.
De tweede reden was de verkiezing voor de elfde zittingsperiode in maart 2020, waarvoor Khamenei zelf had opgeroepen tot een grote opkomst. Dus terwijl het virus Iran was binnengedrongen, gingen mensen, zich onbewust van het gevaar, de straat op, stonden zij in diverse rijen, waren metro’s en bussen vol passagiers, en leek alles zijn normale gang te gaan. De regeringsmars vond plaats op 22 Bahman. Na deze mars verscheen op sociale media een brief van de minister van Binnenlandse Zaken gericht aan de minister van Volksgezondheid.
In deze brief verzocht de minister van Binnenlandse Zaken de minister van Volksgezondheid om tot het einde van de verkiezingen en de bekendmaking van de verkiezingsuitslagen geen officiële informatie te verschaffen over de uitbraak van het virus en het aantal zieken en doden. De onwetendheid van de mensen over de snelle verspreiding van het virus en het uitblijven van gezondheidsmaatregelen die door de regering voorgeschreven hadden moeten worden, veroorzaakten de snelle en dodelijke verspreiding van het virus in de Iraanse steden en hiermee een van de grootste menselijke rampen.
Mensen vielen op straat neer en stierven ter plekke. Terwijl Khamenei en Rouhani op de nationale televisie verschenen en verklaarden dat corona een kleine dreiging was die binnen de kortste keren geëlimineerd zou worden, werden er geen passende maatregelen genomen om de mensen in quarantaine te plaatsen en hen financiële steun te bieden. In die periode verschenen er video’s op sociale netwerken uit de religieuze stad Qom met veel lijken op een rij, gehuld in zwart plastic om begraven te worden.
Ook dit was een van de tactieken waarmee het regime misbruik heeft gemaakt van de pandemie: men probeerde op deze manier het Iraanse volk bang te maken, zodat men niet de straat op zou gaan en er een opstand zou kunnen ontstaan.
In de week dat het Iraanse volk zich meer bewust werd van de tragedie die zich voltrok, zei president Hassan Rouhani: “Vanaf aanstaande zaterdag zal alles weer normaal worden en moet iedereen weer aan het werk gaan, onder anderen alle ambtenaren.”
Terwijl wij de uitbraak van Corona onder politieke gevangenen en het gebrek aan de nodige faciliteiten om de besmetting met Corona te voorkomen, aan het licht brachten, probeerden we ook de aandacht van internationale organisaties te vestigen op de zorgwekkende situatie in de gevangenissen. Er verschenen de eerste rapporten die wezen op de dood van een gevangene met Corona symptomen in de Urmia Gevangenis en van twee gevangenen in de Qarchak Gevangenis in Varamin. Het aantal slachtoffers in gevangenissen is natuurlijk veel hoger en de identiteit van velen van hen is tot op heden niet vastgesteld.
Overvolle gevangenissen en het gebrek aan middelen, aan basisregels en hygiëne voorschriften die nodig zijn om Corona te voorkomen, zoals het gebruik van maskers, desinfecterende middelen en detergentia zoals zeep en zelfs water, leidden tot rellen in verschillende gevangenissen in heel Iran waaronder Tabriz, Aligudarz en Farar. Ten gevolge van deze rellen is het 23 gevangenen gelukt te ontsnappen uit de Parsiloon gevangenis in Khorramabad en de gevangenis van Hamedan in Shiraz. Amnesty International heeft bevestigd dat tijdens deze rellen een groot aantal gevangenen werd doodgeschoten door agenten. Een van deze rellen vond plaats in de stad Saqqez waarbij meer dan tachtig gevangenen wisten te ontsnappen. Het regime arresteerde velen van hen opnieuw en executeerde onmiddellijk politiek gevangene Mustafa Salimi.
Een andere executie in de Saqqez-gevangenis was die van een kind-crimineel, Shayan Saeedpour, die op zeventienjarige leeftijd een misdaad had gepleegd.
Door het incompetente handelen van het regime met betrekking tot de corona pandemie, maar ook door het prioriteit geven aan terroristische acties boven de belangen van het eigen volk, zijn tot op 13 februari 2021 meer dan 215.000 mensen om het leven gekomen in minstens 480 steden in Iran. Onder deze omstandigheden heeft de leider van de regering, Khamenei, zich tegen het gebruik van internationaal goedgekeurde vaccins in Iran verzet. In een tweet zei hij dat de grootmachten van de wereld andere landen via vaccins willen infecteren.
De catastrofe die met de komst van Corona in Iran begon, duurt helaas nog steeds voort. In de afgelopen periode heeft het inhumane regime, in plaats van de pijn van de mensen te verzachten en genezing te bewerkstelligen, misbruik gemaakt van de omstandigheden. Het regime probeerde de mensen wanhopig te maken en zo het voortbestaan van zijn heerschappij te waarborgen. Daarom was onze verantwoordelijkheid zwaarder dan voorheen. Enerzijds hebben we besloten om de mensen in Iran te informeren over het gevaar van het virus door de echte statistieken van infecties en slachtoffers van het virus te publiceren. Anderzijds zijn wij doorgegaan met mensenrechten schendingen aan de kaak te stellen en hebben wij geprobeerd de gevangenen, vooral vrouwelijke mensenrechtenactivisten, een stem te geven.
Naast persoonlijke ontmoetingen waren fondsenwervingscampagnes op straat praktisch onmogelijk. We hebben lesprogramma’s opgezet voor mensen die wilden leren om met Zoom of sociale media, zoals Twitter, om te gaan om op deze manier toch contact te kunnen blijven houden en ons werk te kunnen continueren ondanks de corona crisis. In totaal hebben wij meer dan vijfhonderd uur werk verricht om onze vrijwilligers allemaal te trainen in de basisprincipes van diverse online programma’s. We hebben hierdoor ook meerdere grote seminars kunnen houden en veel projecten via Webinars kunnen organiseren. Wij werden continue gesteund en gestimuleerd door onze Nederlandse supporters, waarvoor onze dank.
Een deel van onze activiteiten hield verband met de programma’s die we hadden voorbereid voor onze sponsors en vrijwilligers. We weten dat het coronatijdperk veel beperkingen kent, waaronder thuisblijven. Langere tijd thuiszitten kan de energie van mensen uitputten en hun humeur negatief beïnvloeden. We hebben ons best gedaan om onze supporters en vrijwilligers zoveel mogelijk te helpen met verschillende onlineprogramma’s, om hen eraan te herinneren dat ze in deze moeilijke tijd niet alleen staan. Vanaf de tweede week van november hielden we wekelijkse online videosessies voor onze Nederlandse supporters, waarbij deelnemers informatie konden krijgen over de situatie in Iran en onze projecten en deel konden nemen aan speciale programma’s met Iraanse muziek en cultuur.
Tijdens de kerst- en nieuwjaarsvakantie hebben we kleine cadeautjes naar onze vrienden gestuurd. We hebben geprobeerd zoveel mogelijk Iraanse culturele en artistieke programma’s aan te bieden, zoals viering van de Yalda nacht en kerstavond vieringen.
Om de kosten te drukken hebben wij zoveel mogelijk gebruik gemaakt van email communicatie met onze sponsoren. Gedurende deze tijd hebben we onze systemen kunnen updaten en uitbreiden om online te kunnen werken. En natuurlijk hebben we met het uitbreken van het coronavirus in Nederland meerdere malen traditioneel Iraans eten en medicijnen voor vele vluchtelingen bereid, die we met inachtneming van de corona regels bij hen hebben afgeleverd.
Voor ons ging deze periode gepaard met veel leermomenten. Vandaag kunnen we zeggen dat we, met de hulp van onze Nederlandse vrienden die het ware symbool van de mensheid zijn, en met de onvermoeibare inzet van onze vrijwilligers, deze zware test hebben kunnen doorstaan, niet hebben opgegeven en schitterende resultaten hebben bereikt. In de volgende sectie zullen we u meenemen naar een aantal geïmplementeerde campagnes. In sommige gevallen zullen we deze gedetailleerder en inhoudelijker behandelen. Hierboven beschreven we enkele van de stappen die we het afgelopen jaar hebben kunnen zetten. We bedanken onze Nederlandse sponsoren en onze vrijwilligers van harte. Zonder hen zou dit niet mogelijk zijn geweest.
We hebben herhaaldelijk gewaarschuwd dat het aantal besmettingen en slachtoffers in Iran vele malen hoger is dan de statistieken vermelden die door het regime worden vrijgegeven. Dr. Mohammad Reza Mahboubfar, een van de leden van het Corona-hoofdkwartier in Iran, zei in een interview met staatsblad Jahan-e-Sanat op 9 augustus: “Op basis van politieke en veiligheidsoverwegingen worden corona statistieken zeker op een gekunstelde manier in de samenleving gepubliceerd.” Hij zei dat het dodental zoals gegeven door het ministerie van Volksgezondheid “een op de twintig” is. Dit betekent eigenlijk dat het aantal Corona patiënten en slachtoffers in Iran twintig keer hoger ligt dan de gepresenteerde statistieken door de mullahs.
Deze ambtenaar zei ook: “Precies een maand vóór de officiële aankondiging, begin december, was de eerste Corona patiënt al opgenomen. Maar op dat moment hield de regering om politieke en veiligheidsredenen dit bericht geheim. Na de Bahman 22-ceremonie, wat een landelijke viering is voor de start van het huidige regime, en na de parlementsverkiezingen besloot de regering uiteindelijk de verspreiding van corona in het land naar buiten te brengen.”
Een dag na dit interview werd het publicatierecht van Jahan-e-Sanat, die dit interview had gepubliceerd, door de regering ingetrokken.
We hebben met maar liefst 80 protestbijeenkomsten voor het Nederlandse parlement, voor de ambassade van het regime in Den Haag, op de Dam in Amsterdam en voor het tribunaal in Den Haag, geprobeerd de internationale gemeenschap te waarschuwen voor de intentie van het regime om de politieke dissidenten in gevangenissen met Corona te besmetten en op deze manier te vermoorden. Wij hebben met name aandacht gevraagd voor jonge gevangenen die tijdens de opstand van november 1998 zijn gearresteerd. We hebben de regeringen gevraagd om druk uit te oefenen op de Iraanse regering zodat zij de gevangengenomen mensenrechtenactivisten en demonstranten vrijlaten. Voor meer inzicht in wat er gaande is met Corona in Iran, hebben we via Zoom in totaal 18 online sessies gehouden met verschillende artsen en specialisten als sprekers.
Op deze manier probeerden we de stem van onze landgenoten te zijn. Tegen het einde van 2020 was het dodental vanwege Corona gestegen tot meer dan 215.000. Dit getal zal nog sterk kunnen oplopen als gevolg van de nalatigheid van de regeringsleiders en vanwege het verbod, door Khamenei uitgevaardigd, op het inkopen van goedgekeurde vaccins. Dit is in feite een soort massamoord die door het regime wordt gepleegd.
In november 2019 vond een van de grootste volksopstanden in de geschiedenis van Iran plaats. In vijfenzeventig steden in heel Iran begonnen mensen grootschalige protesten tegen de stijging van de benzineprijzen. De demonstraties gingen al snel gepaard met leuzen als “dood aan de dictator”. Er brak een ongelijke strijd uit tussen veelal jonge demonstranten en op vele manieren bewapende regeringsagenten die op bevel van Khamenei gericht op de demonstranten schoten.
Het was een opstand tegen de dictatuur. De dappere mensen van Iran hebben de heersende mullahs laten zien dat zij niet toestaan dat in een rijk land als Iran met een rijk cultureel en muziekaal erfgoed, mensen onder de armoedegrens moeten leven. Hun opstand is een nog voortdurende opstand voor verandering en voor gelijkheid, vrijheid en rechtvaardigheid.
Uit angst voor de verspreiding van nieuws over misdaden tegen de menselijkheid en om verdere verspreiding van protesten te voorkomen, werd internet afgesloten en werden telefoonnetwerken uitgeschakeld om zo onderlinge communicatie te verstoren en om het volk van de rest van de wereld af te sluiten.
Terwijl in grote steden zoals Teheran, Shiraz en Isfahan veel gebieden en straten in handen van de mensen waren gevallen, gaf Khamenei toestemming tot een brute slachting van 1500 Iraniërs, waaronder kinderen, vrouwen en jongeren. De huurlingen van het regime in de IRGC en Basij en hun agenten in burgerkleding mochten van de opperste leider de demonstranten gericht onder vuur nemen.
De grootste ramp vond in de stad Mahshahr in het zuiden van Iran plaats. In deze stad moesten jonge mensen een toevluchtsoord zoeken in met riet beplante weilanden om op deze manier te ontsnappen aan geweervuur van de agenten en hun levens te redden. Maar zij werden alsnog het doelwit van zwaar bewapende IEGC-agenten. Niemand kwam levend uit deze weilanden. Radio France International citeerde op zondag 31 december, verwijzend naar de brute onderdrukking van en slachting onder de mensen van Mahshahr, het door Reuters uitgegeven bericht: “In slechts één aanval hebben de agenten van de Revolutionaire Garde tussen de 40 en 100 jonge demonstranten in Mahshahr afgeslacht.” De moordmachine van de regering van de mullahs toonde ook geen genade met kinderen: er kwamen hier veel kinderen om die niet ouder waren dan twaalf tot veertien jaar.
Volgens verschillende rapporten die vanuit Iran zijn verzameld, is vastgesteld dat tijdens de novemberopstanden meer dan 1.500 mensen, uit verschillende lagen van de bevolking met een leeftijd tussen de twaalf tot tachtig, zijn overleden. Een bron vertelde Reuters dat Ayatollah Khamenei tijdens de bijeenkomst op zondag 17 november had verklaard: “De Islamitische Republiek is in gevaar. Beëindig de protesten op elke mogelijke manier. Dit is mijn bevel.”
We zijn erin geslaagd om met behulp van onze contacten in Iran de namen en foto’s van veel van de martelaren van de novemberopstand te identificeren en te publiceren. Veel gezinnen zijn bedreigd om niets te zeggen over hun dierbaren die zijn neergeschoten. In veel gevallen heeft de regering als voorwaarde voor het teruggeven van de lichamen van de martelaren kogel-geld geëist. Dit is het ware gezicht van deze barbaarse en onmenselijke regering in de 21e eeuw.
De Corona-pandemie heeft het regime van de mullahs er niet van weerhouden de Iraanse jeugd te blijven executeren of hier tenminste tijdelijk mee te stoppen. Volgens het jaarverslag van internationale mensenrechtenorganisaties zijn in 2020 tweehonderdzesendertig mensen geëxecuteerd. Acht van hen waren vrouwen en twee waren minderjarige delinquenten die op het moment van het misdrijf jonger waren dan achttien jaar. Aan de vooravond van 10 oktober, Werelddag tegen de doodstraf, publiceerde de Internationale Federatie van Mensenrechtenverenigingen een rapport van 60 pagina’s over mensenrechtenschendingen in Iran. Volgens dit rapport heeft Iran in de afgelopen tien jaar het hoogste aantal executies van kinderen en adolescenten uitgevoerd.
Na de opstand van november 2019 heeft de regering het executieproces geïntensiveerd om angst en paniek onder de mensen te zaaien. Mustafa Salehi was een van de slachtoffers van de executies van het regime. Hij werd gearresteerd tijdens de opstand in januari 2016 en had op het moment van zijn executie twee jonge dochters en een zoon.
Een ander slachtoffer was de beroemde Iraanse worstelaar Navid Afkari. Hij werd samen met zijn twee andere broers gearresteerd tijdens de opstanden en alle drie zijn gemarteld en onder druk gezet. Hij werd op 13 september 2019, ondanks herhaaldelijke verzoeken van verschillende mensenrechtenorganisaties om hem niet te executeren, geëxecuteerd. Navid werd door de rechtelijke macht van het barbaarse regime van de mullah’s veroordeeld tot twee doodvonnissen, zes maanden gevangenisstraf en vierenzeventig zweepslagen. Volgens de vrijgegeven audio opname van het laatste contact met zijn broer, wist Navid op de avond van de executie niets van de executie. Hij bezat verschillende nationale worsteltitels en was op het moment van zijn executie pas zevenentwintig jaar oud. Zijn andere twee broers, Vahid en Habib Afkari, zitten nog steeds in de gevangenis en worden op brute wijze gemarteld.
Bij alle executies hebben we ons best gedaan in nauw contact met meerdere mensenrechten organisaties het regime onder druk te zetten om deze en verdere executies te voorkomen. Tevens hebben we met diverse activiteiten geprobeerd de misdaden van de regering te openbaren. De executies van het regime gaan nog steeds door en maken onschuldige mensen tot slachtoffers. Hieronder vallen ook vele onschuldige mensenrechtenactivisten die naar vrijheid streven en voor een democratische regering in Iran staan. Het Coronavirus en het regime richten een bloedbad aan onder het Iraanse volk met vele verloren levens.
Volgens mensenrechtenorganisaties heeft de rechterlijke macht van het regime in de loop van het afgelopen jaar in totaal 29.841 maanden gevangenisstraf uitgesproken. Van dit aantal maanden is 1721 maanden gevangenisstraf toegekend aan nationaal-etnische minderheden en 4351 maanden aan religieuze minderheden. Hiernaast hebben de andersdenkenden wegens het uiten van hun mening maar liefst 22.271 maanden gevangenisstraf gehad. Arbeiders en leden van gilden kregen 554 maanden gevangenisstraf, mensen uit het culturele veld 257 maanden, minderjarigen 264 maanden en vrouwen activisten 180 maanden. Universitaire studenten zijn veroordeeld tot 60 maanden gevangenisstraf.
Deze statistieken geven alleen de gevallen weer waarbij de vonnissen zijn gepubliceerd, de feitelijke aantallen zullen veel hoger liggen. De Wereldcommissie voor Vrijheid van Religie noemde in haar 2020 rapport, gepubliceerd op 28 april 2021, dat Iran één van de landen is waarin de vrijheid van religie grondig wordt geschonden. Het rapport benadrukt dat christenen en derwisjen, een religieuze minderheid, in Iran ernstig worden gediscrimineerd.
De golf van onderdrukking van religieuze minderheden, met name de vervolging van christelijke bekeerlingen, gaat door en velen zijn gevangengezet vanwege hun religieuze overtuiging. In het afgelopen jaar zijn 98 leden van religieuze minderheden door de rechterlijke macht veroordeeld tot in totaal 4.351maanden gevangenisstraf.
HRANA News Agency meldde op zondag 1 juli 2020 dat zeven christelijke bekeerlingen, genaamd Habib Heydari, Sam Khosravi, Maryam Fallahi, Sasan Khosravi, Marjan Fallahi, Pouria Pima en Fatemeh Talebi, zijn beboet, gedeporteerd, tot sociale isolatie en/of tot gevangenisstraf veroordeeld zijn door de Revolutionaire Rechtbank van Bushehr.
In andere Iraanse steden, waaronder in de noordelijke stad Rasht hebben soortgelijke arrestaties plaatsgevonden.
“De Iraanse autoriteiten beschuldigen personen zoals mensenrechtenactivisten, advocaten en journalisten die kritiek uiten op de regering of zich verzetten tegen het regeringsbeleid van “bedreiging van de nationale veiligheid”, en ze worden voor lange tijd opgesloten.”, aldus Guterres. De situatie van mensenrechtenactivisten is zodanig dat ze na hun arrestatie worden ondervraagd en gemarteld en de regering levert vervolgens geen enkel bewijs voor haar aantijgingen. Hun grootste misdaad is volgens het regime het uitvoeren van vreedzame activiteiten voor vrouwen- en kinderrechten en voor religieuze- en etnische minderheden in Iran.
Een andere tragedie die vorig jaar door het optreden van het moordlustige regime van Iran plaatsvond, was het afvuren van twee raketten door de Revolutionaire Garde op 8 januari 2020 op vluchtnummer 752 van Ukrainian Airlines kort na het opstijgen. Dit vliegtuig was vanuit het Khomeini International Airport in Teheran op weg naar Kiev. Als gevolg van deze pijnlijke humanitaire ramp stierven alle 176 passagiers van de vlucht, inclusief kinderen. Drie dagen lang heeft het Iraanse regime de hoofdoorzaak van de crash ontkend en deze toegeschreven aan een technisch defect. Drie dagen later zagen Oekraïense experts die naar Iran waren afgereisd om de rampplek te bezoeken, raketfragmenten in delen van de romp van het vliegtuig. Verkenningssatellieten in de ruimte hadden het afvuren van twee raketten al bevestigd. Onder deze omstandigheden werd de Revolutionaire Garde Commandant gedwongen om te bekennen. Maar hij verklaarde dat deze grote misdaad tegen de mensheid een menselijke fout was geweest.
We hielden een demonstratie op de Dam in Amsterdam om deze gruwelijke misdaad tegen de menselijkheid te veroordelen. Op deze manier hebben we onze medeleven en onze sympathie met de achtergeblevenen getoond. We riepen tevens op tot het starten van een onderzoek door de internationale gemeenschap. Tot op heden heeft het regime, meer dan een jaar na het tragische incident, nog niet de gevraagde informatie verstrekt aan Oekraïne, Canada, Zweden, Afghanistan en het Verenigd Koninkrijk verstrekt, landen met onderdanen die tot de slachtoffers behoorden.
Dit bewijst dat het neerschieten van het passagiersvliegtuig opzettelijk was en geen menselijke fout was. De nabestaanden van deze vreselijke tragedie hebben benadrukt dat ze de zaak door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag zullen blijven volgen. We betuigen nog eens ons medeleven aan de families van alle slachtoffers en verklaren dat we hen bijstaan en alles in het werk zullen stellen om de daders van het neerschieten van het passagiersvliegtuig te vervolgen.
Een van de tactieken van het regime om de waarheid te verbergen is controle houden over welk nieuws naar buiten komt. Dit gebeurt onder andere door controle van het Internet. Een van onze prioriteiten is om de waarheid naar buiten te brengen en informatie te geven over mensenrechten schendingen van het regime die we vanuit Iran door onze vrijwilligers krijgen, alsook om internationale aandacht hiervoor te genereren.
Aangezien het Iraanse regime de verspreiding van correct nieuws verhindert en de verspreiding van bittere gebeurtenissen die dagelijks in Iran plaatsvinden, probeert te voorkomen door het internet te controleren en te filteren, hebben we er alles aan gedaan om de acties van de regering van de mullahs openbaar te maken en informatie die we vanuit Iran door onze vrijwilligers verkrijgen, naar de Iraanse mensenrechtenmedia in het buitenland te sturen.
We ontvangen regelmatig videoclips en berichtgeving over benarde situaties van dakloze vrouwen, werkende kinderen, extreme armoede, hoge werkloosheid en ziekte (vooral Covid 19). Daarnaast krijgen we veel nieuws over mensenrechtenschendingen door de overheid. Deze informatie delen we op ons netwerk en verspreiden we ook bij internationale netwerken. Dit zorgt ervoor dat “awareness” wordt gecreëerd en dat er een duidelijk beeld wordt geschetst van de echte situatie in Iran.
Volgens onze informatie wordt deze wijdverbreide informatievoorziening in Iran en in het buitenland met veel belangstelling ontvangen door onze landgenoten. We zullen geen enkele kans voorbij laten gaan om de schendingen van deze barbaarse en middeleeuwse regering bloot te leggen.
Activiteiten en campagnes 2020
- Voortzetting van de campagnes tegen het bloedbad van het regime van 1988;
- Ondersteuning van protesten en demonstraties in Iran en van politieke gevangenen;
- Naar buiten brengen van het beleid van het Iraanse regime met betrekking tot het COVID-19 virus;
- Het openbaar maken van het doel van het regime om middels COVID-19 gevangenen te laten sterven;
- Informatie geven via diverse onlineprogramma’s over gezondheidsklachten en hygiëne maatregelen en methoden om zichzelf en de naasten te kunnen beschermen;
- Organiseren van jaarlijkse culturele programma’s;
- Organiseren van uitgebreide online trainingen voor Iraniërs en onze supporters om deel te kunnen nemen aan online zoomsessies;
- Leveren van basisbehoeften en transport en medische diensten aan onze oudere alleenstaande Nederlandse sponsoren;
- Leveren van voedsel en andere nodige basisvoorzieningen voor vluchtelingen, zieken en ouderen;
- Voeren van activiteiten op sociale media zoals Twitter;
- Protesteren tegen het bezoek van de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken aan Iran door middel van een brief en een Twitter campagne;
- Voeren van acties in teams van 2 of 4 personen in verschillende steden om direct met mensen te praten en handtekeningen te verzamelen.
Bij deze bijeenkomst hebben de Iraniërs ook de internationale gemeenschap en de Europese Unie opgeroepen om een einde te maken aan het tegen het volk gerichte beleid van het regime en het recht van het Iraanse volk op vrijheid en samenkomst door het regime te laten erkennen.
Na de wijdverbreide demonstraties en protesten van het Iraanse volk en studentendemonstraties in diverse steden van Iran en de voortdurende intimidatie van gevangenen door het regime, werd voor de derde keer een grote demonstratie gehouden op de Dam in Amsterdam ter ondersteuning van de Iraanse jeugd en om de misdaden van het regime wederom voor het voetlicht te brengen. Op de Dam stond een grote tentoonstelling met foto’s van de overledenen bij de opstand van 2019.
Deze demonstratie, die gepaard ging met een mars, werd bijgewoond door Iraans-Nederlandse mensenrechtenverenigingen. Zij hielden Iraanse vlaggen en tekstborden omhoog, waarop de volgende slogans stonden: “Vrijheid voor Iran”, “Iraanse volk wil dit regime niet meer”, “Gevangenen van de opstand moeten worden vrijgelaten” en “Vrijheid en democratie voor Iran”.
Deelnemers aan deze grote demonstratie steunden de boodschap van het Iraanse volk: de dictatoriale regering van de Mullahs moet omver worden geworpen. In een van de toespraken zei de vertegenwoordiger van de Iraans-Nederlandse studenten dat na 40 jaar onderdrukking in Iran, deze massale opstand van het volk, vooral van de jeugd, maar één boodschap heeft en dat is dat het regime omvergeworpen moet worden.
Mevrouw Mitterrand was een van de andere sprekers. Zij nam deel aan deze demonstratie ter ondersteuning van de opstand in Iran en ter veroordeling van de schendingen van de mensenrechten. Zij zei: “We zijn vandaag in Amsterdam bijeengekomen om te protesteren tegen het Iraanse regime en om het neerhalen van een Oekraïens passagiersvliegtuig door het regime te veroordelen en om onze condoleances en medeleven te betuigen aan de nabestaanden en overlevenden”. Zij voegde eraan toe: “We houden dit programma op de Dam in Amsterdam, waar ieder jaar op 4 mei de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht voor het Nationaal Monument. Als je goed kijkt, staan er 4 mannen op. Deze mannen staan als symbool voor oorlog, de twee mannen ernaast staan symbool voor het verzet en de honden zijn een symbool van intelligentie en vertrouwen.”
Zij benadrukte dat we het verzet van de mensen in Iran en van degenen die tegen het regime hebben gedemonstreerd en geprotesteerd, steunen. We zijn hier vandaag om de dappere mensen van Iran te steunen.
Tijdens deze demonstratie waren er verschillende pamfletten te zien met de teksten “120.000 geëxecuteerd in 40 jaar”, “30.000 geëxecuteerd in de massamoord van 1988”, “1500 burgers doodgeschoten tijdens de novemberopstand” en “176 mensen gedood bij het neerhalen van Oekraïens vliegtuig”.
Onderdeel van de bijeenkomst was een bloemlegging bij de fotogalerij ter ere van de martelaren.
Sommige toeschouwers en passanten sloten zich vanaf het begin bij de menigte aan en vergezelden ons tot het einde van het programma. Na afloop kwamen vele omstanders naar ons toe om aan te geven dat zij ons verder willen steunen in onze missie voor vrijheid in Iran.
Ten slotte werd de resolutie voorgelezen waarin onderdrukking en moord in Iran door het regime worden veroordeeld. De demonstratie kreeg brede aandacht in de Nederlandse nieuwsmedia en op sociale media en liet de stem van de Iraniërs horen.
Op 26 februari om 20.00 uur werd een webconferentie gehouden over de omvang van de verspreiding van het corona virus en de geheimhouding hierover door het regime in Iran. Dit seminar werd bijgewoond door een aantal artsen en gezondheidsdeskundigen en besprak in detail en met onderbouwend bewijs de verspreiding van het corona virus en het gebrek aan noodzakelijke faciliteiten en aan aandacht voor de volksgezondheid door het regime. Tijdens dit seminar kregen de deelnemers voldoende informatie over hoe om te gaan met dit virus en hoe men de gezondheidsprotocollen volledig na moet leven.
1) Het onthullen van leugens en de opzettelijke geheimhouding van de precieze statistieken van de besmettingen en slachtoffers van het coronavirus.
2) Protesteren tegen het monopoliseren door de Iraanse overheid van gezondheidsmaterialen, zoals maskers en handalcohol. Deze gezondheidsmiddelen waren door de Wereldgezondheidsorganisatie naar Iran gestuurd voor distributie onder de bevolking, maar werden ter plekke toegewezen aan de Revolutionaire Garde, overheidsfunctionarissen en hun familieleden, met als gevolg dat het Iraanse volk geen toegang had tot deze middelen.
De vice-minister van Volksgezondheid van Nederland, de heer Gerritsen voegde zich bij de demonstranten en zei in een korte toespraak: “Ik ben bij jullie gekomen om jullie beter te kunnen aanhoren. Nu heb ik jullie punten van protest gehoord.”
Campagne doelen en hiermee samenhangende informatie werden aan hem aangeboden.
De demonstranten toonden aan dat het Iraanse regime zelf de belangrijkste oorzaak van de grote aantallen corona slachtoffers in Iran was, door geen aandacht te schenken aan de gezondheid en de levensomstandigheden van de gewone mensen. Wij hebben, in het verlengde van deze demonstratie en vanwege het voortdurend gebrek aan zorgmaatregelen voor het Iraanse volk, op 13 maart nog een actie voor het Nederlandse parlement gehouden.
Om meer Iraanse vrienden in Nederland te werven en om in contact te blijven met onze landgenoten in Iran teneinde deze mensen de laatste medische informatie te verschaffen, werden op 18 maart en 25 april online bijeenkomsten gehouden. Bij deze online conferenties deden veel Iraanse artsen en specialisten in verschillende Europese landen mee. In deze sessies, die via het Zoom-programma plaatsvonden, werd de laatste informatie besproken over de werking van het virus, de symptomen van de ziekte en de manieren om verspreiding van en infectie door het virus te voorkomen. Over het algemeen is het ons gelukt om onze landgenoten nuttige informatie te verstrekken. We hebben in dit verband ook telefonische groepsbijeenkomsten gehouden.
Nieuwjaar in Iran begint bij het begin van de lente. Helaas vierden veel Iraniërs, vanwege het verlies van hun dierbaren aan COVID, het nieuwjaarsfeest niet. Volgens een zeer oude Iraanse traditie verlaten Iraniërs hun huizen op de laatste dag van de nieuwjaarsvakantie. Deze dag valt altijd op de dertiende dag van het nieuwe jaar en wordt “Sizdah bedar” genoemd. De Iraniërs brengen deze dag door in de natuur, naast beekjes en bronnen, in parken en met dans en muziek. Na deze dag worden de Nowruz feesten beëindigd. We besloten om deze dag online te vieren, zodat we deze traditionele viering niet zouden missen. Op deze manier konden we ondanks de maatregelen toch “samen zijn”.
De corona-epidemie bleef slachtoffers maken over de hele wereld en in ons thuisland. Naast voortdurende besmettingen met dit dodelijke virus, zijn onze landgenoten al 41 jaar ook in conflict met het mullah virus dat nog veel dodelijker is.
Op 26 mei verzorgden we tussen 15.00 en 17.00 uur een onlineprogramma om de misdaden en de verhullingen van het regime met betrekking tot het Corona virus nader te duiden. Het programma bestond uit lezingen en panel discussies, optredens en kunstpresentaties.
Op 24 mei presenteerden we een onlineprogramma om een aantal van de vele mensenrechtenactivisten te herdenken die in Iran werden geëxecuteerd. Een groot aantal in Nederland wonende Iraniërs nam deel aan deze bijeenkomst. Bij de herdenking van de martelaren werden ook vragen van de deelnemers over actuele kwesties beantwoord.
Op 6 mei hielden we nog een conferentie met onze landgenoten in Europa, de Verenigde Staten en Canada om de schendingen van de mensenrechten te veroordelen en om de opstand van het Iraanse volk te steunen.
Mevrouw Marjan was een populaire Iraanse artiest en zangeres, die wegens haar verzet tegen het bewind van de mullahs en haar aansluiting bij het Iraanse verzet, jarenlang in gevangenschap heeft gezeten en is gemarteld. Zij stierf op 6 juni 2006 aan kanker. Nadat zij uit de gevangenis was vrijgelaten, kreeg zij 17 jaar een verbod om het land te verlaten. Zij slaagde er uiteindelijk in met haar man, een bekend regisseur in de Iraanse filmwereld, Iran te verlaten. Deze waardevolle en gewaardeerde kunstenares bleef tijdens haar ballingschap de stem van het Iraanse volk en vooral van de vrouwelijke gevangenen. Ter ere van haar persoonlijkheid en inspanningen hebben we een ceremonie gehouden tegenover het Tribunaal in Den Haag. Bij deze bijeenkomst waren vertegenwoordigers van verschillende Iraanse verenigingen en kunstenaars die in Nederland wonen aanwezig.
Deelnemers aan deze ceremonie eerden de nagedachtenis van deze kunstenares en zij werd “een eer voor de kunst en muziek van Iran” genoemd. Deelnemers hebben ook hun waardering geuit voor haar verzet en haar waardevolle inspanningen om het Iraanse volk te verdedigen. Haar intentie om in ballingschap de strijd voort te zetten is door de deelnemers zeer op prijs gesteld.
Via Zoom hebben wij deelgenomen aan de grote jaarlijkse bijeenkomst om de opstand van het Iraanse volk te ondersteunen, de mensenrechtensituatie onder de aandacht te brengen en de martelaren voor vrijheid en democratie in Iran te herdenken. Met de deelname van duizenden Iraniërs over de hele wereld, toonde deze bijeenkomst de grote en glorieuze alliantie voor een vrij Iran aan. De hele bijeenkomst is online uitgezonden en duizenden Iraniërs konden het programma ook live vanuit Iran volgden. Duizenden deelnemers van overal ter wereld, waaronder persoonlijkheden uit de politiek, de mensenrechten, uit de religieuze en de juridische sector, participeerden in dit ongekende en omvangrijke programma ter ondersteuning van de strijd van het Iraanse volk.
Van deze grote bijeenkomst is door vele prestigieuze nieuwsagentschappen in woord, beeld en geschrift verslag gedaan. De heer Ed Melkert uit Nederland, voormalig speciaal vertegenwoordiger van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, was ook een van de gasten. Hij sprak de conferentie toe ter ondersteuning van vrijheid en mensenrechten in Iran.
In zijn toespraak merkte hij op dat het regime de levens van het Iraanse volk tijdens de Corona pandemie onnodig in gevaar brengt, terwijl Khamenei honderden miljarden dollars aan deviezen in de schatkist heeft liggen en weigert deze te besteden ten behoeve van het Iraanse volk. “Degenen die zich in protest verzetten tegen deze tirannie worden zwaar vervolgd en lopen het risico geëxecuteerd te worden. Het is tijd om onze stem te verheffen voor het Iraanse volk. Ik steun uw inspanningen voor een vrij Iran”, voegde hij toe. Zijn toespraak werd door iedereen, en met name door de deelnemers uit Nederland, goed ontvangen. We hebben deelgenomen aan deze geweldige bijeenkomst vanuit twee locaties, in Den Haag en Amsterdam.
Gedurende deze bijeenkomst kwamen in Amsterdam verschillende Iraanse gemeenschappen bijeen en in Hen Haag tegenover het Haags Tribunaal waren de jongeren en studentengemeenschappen bijeen.
Deelnemers sloten zich aan bij de grote bijeenkomst via een led scherm. Op beide plaatsen namen ze enkele uren actief deel aan het programma, natuurlijk met inachtneming van alle Corona maatregelen en gezondheidsprotocollen.
We spraken ook onze solidariteit uit met andere Iraanse gemeenschappen en alle eerbare mensen waarvan de harten voor vrijheid kloppen. Dit gebeurde via presentaties en toespraken van de vertegenwoordigers van de Nederlandse gemeenschappen.
Ook in Nederland is via kranten en nieuwsuitzendingen aandacht geschonken aan deze grote internationale virtuele bijeenkomst.
Het handhaven van het moreel van de vrijwilligers is erg belangrijk voor ons in deze moeilijke tijden. Op 1 augustus 2020 woonden we een bijeenkomst van dertig mensen bij in de tuin van een van de vrijwilligers in Rotterdam. We hebben vanzelfsprekend in deze open omgeving alle gezondheidsprotocollen inachtgenomen. Tijdens deze bijeenkomst hebben we diverse culturele programma’s gedraaid en daarna samen gegeten en ons voorbereid op toekomstige programma’s.
Tegen de doodstraf
De plotselinge executie van Mustafa Salehi, die wegens deelname aan de opstand van januari 1996 gearresteerd en gemarteld was, heeft iedereen geschokt.
Volgens het regime behelsde zijn vergrijp de deelname aan demonstraties. Wij zijn er van overtuigd dat het regime deze misdaad heeft begaan om de Iraanse jeugd te intimideren en zo verdere jeugdige opstandigheid denkt te voorkomen. Mustafa Salehi was de vader van twee jonge kinderen en werd op 6 augustus bij zonsopgang geëxecuteerd. Na zijn executie nam het regime zijn huis in beslag, het enige onderkomen voor zijn vrouw en twee jonge kinderen.
Toen we dit nieuws hoorden, hebben we onmiddellijk een protestactie voor het Nederlandse parlement en de ambassade van het regime georganiseerd. Veel boze Iraniërs eisten, met een foto van Mustafa in de hand, een veroordeling door de Nederlandse regering, mensenrechten organisaties en de Verenigde Naties van de executies in Iran en in het bijzonder van de executie van Mustafa, alsmede om druk uit te oefenen op de moorddadige regering van de mullahs. Ze kondigden aan dat ze hun protesten zouden voortzetten totdat de afschaffing van de onmenselijke doodstraf in Iran een feit is.
Bij zonsopgang op zaterdag 12 september 2020 pleegden de mullahs nog een gruwelijke misdaad. Zij hebben Navid Afkari geëxecuteerd, een worstelaar die tijdens zijn deelname aan de protesten in 1997 samen met zijn twee broers, Vahid en Habib, is gearresteerd. Met deze executie liet het regime er wederom geen twijfel over bestaan dat het de Iraanse jongeren op deze manier ervan probeert te weerhouden om deel te nemen aan opstanden en demonstraties.
Alexander Medved, de wereldkampioen worstelen met tien gouden medailles op Olympische Spelen en Wereldkampioenschappen, was één van degenen die twee dagen vóór zijn executie in een verklaring de regering opriep te stoppen met de voorbereidingen van zijn executie.
“Niemand in het universum heeft het recht om iemand van het leven te beroven”, schreef Medved. Hij voegde eraan toe: “Het leven moet gewaardeerd worden, het leven is het belangrijkste wat we hebben. Ik vraag om herziening van de doodstraf tegen Navid Afkari, en het is noodzakelijk dat de zaak van Navid Afkari in een eerlijk proces beoordeeld wordt.” Daniel Scofield, vice-president van de Engelse Rugby Union, deed ook een beroep op het Internationaal Olympisch Comité in de Telegraph na de executie van Navid.
Na de executie van Navid, schreef hij: “De executie van Navid Afkari heeft het Internationaal Olympisch Comité voor het blok gezet. Zijn executie moet gepaard gaan met uitsluiting van Iran aan de Olympische Spelen.”
Wij zijn op zaterdag 12 september onmiddellijk tegenover de ambassade van het regime in Den Haag bijeengekomen. Samen met een aantal in Nederland wonende Iraniërs hebben we met opgeheven vuist tegen deze onmenselijke en criminele daad van het regime geprotesteerd. Onze belangrijkste slogan in deze protestbijeenkomst was: “Stop stop stop, executie in Iran”. We riepen ook de Nederlandse regering op om deze executie te veroordelen en de onvoorwaardelijke vrijlating van alle politieke en ideologische gevangenen te eisen.
Aangezien de executie van Navid, na de executie van Mustafa Salehi, een grote schok bij de Iraanse en zelfs de internationale gemeenschap had veroorzaakt, wisten we dat het onze plicht was om te protesteren tegen deze schokkende misdaden en zo de aandacht van de publieke opinie in de wereld te trekken om verdere executies te voorkomen. Ondanks de beperkingen van Covid 19, maar voldoend aan alle gestelde veiligheidsvoorwaarden, is het ons gelukt een grotere demonstratie te organiseren. Naar aanleiding van deze executie hebben we op zondag 13 september 2020 een grote protestdemonstratie op de Dam in Amsterdam gehouden met deelname van ongeveer honderdvijftig vrijheidslievende Iraniërs.
Aan deze protestmanifestatie namen veel Iraniërs, vertegenwoordigers van Iraans-Nederlandse verenigingen en Nederlandse burgers deel. Ter nagedachtenis toonden zij foto’s van de heldhaftige martelaar van het Iraanse volk en van andere kunstenaars en atleten in de gevangenis. Ook riepen zij de Nederlandse regering, met name Minister Stef Blok, op om deze executie te veroordelen en andere executies te voorkomen.
Sepideh van de Iraanse Jeugdvereniging in Nederland zei in zijn toespraak: “Gisterochtend 12 september werd Navid Afkari, de Iraanse worstelkampioen, na het ondergaan van brute martelingen, geëxecuteerd. Het vergrijp van Navid was niets meer dan protesteren tegen 40 jaar oorlog, opsluiting, marteling, steniging, executie en wijdverbreide corruptie door het heersende regime in Iran.” Zij voegde eraan toe: “Het moorddadige regime van de mullahs denkt dat ze door het vermoorden van Navid de strijdvaardigheid in de harten van de Iraanse jeugd kan vernietigen en zo zijn schandelijke heerschappij kan voortzetten. De heldhaftige en dappere jeugd van Iran zal binnenkort wraak nemen voor deze misdaad en voor al het bloed van onschuldige mensen dat ten onrechte door de mullahs is vergoten. We roepen de internationale gemeenschap en de mensenrechtenorganisaties op om onmiddellijk actie te ondernemen om de levens van de broers van Navid en van alle politieke gevangenen in Iran te redden.”
Demonstranten veroordeelden met klem de arrestatie van Iraanse jongeren, studenten en burgers wegens deelname aan demonstraties. De demonstranten eisten met luide stem dat de onmenselijke doodstraf in Iran moet worden afgeschaft. Media aandacht voor onze demonstratie en de tweet van Minister Stef Blok worden hieronder weergegeven.
De misdaden van de mullahs tegen politieke gevangenen laten zien dat het regime executies zoals die van Mustafa en Navid gebruikt om de oppositie te elimineren en angst en paniek onder de mensen te zaaien. Het regime laat ook met opzet het dodelijke coronavirus zich verspreiden in de samenleving, teneinde protesten tegen de regering de kop in te drukken.
Om deze redenen hebben we besloten om een tentoonstelling te houden van beelden van de martelaren en slachtoffers van Corona. Samen met andere protestbewegingen stelden we ons als doel de misdaden van het regime aan de kaak te stellen.
Daartoe organiseerden we op woensdag 16 september 2020 een tentoonstelling voor het Nederlandse parlement in Den Haag. De sprekers op deze ceremonie veroordeelden de misdaden tegen de menselijkheid van het heersende regime en riepen op tot beëindiging van executies en een verbod op foltering in gevangenissen. Ze riepen ook de internationale mensenrechtengemeenschap op om in te grijpen en druk uit te oefenen op de regering.
Een van de sprekers zei: “Wij, de Iraanse verenigingen, zijn hier bijeengekomen om onze stem te verheffen tot u en de regeringen van de wereld, om de brutale executies van jonge mensen door de beulen van het Iraanse regime te veroordelen en om vrijheid en herstel van de mensenrechten in Iran te ondersteunen. Vandaag heerst in ons land armoede, onderdrukking en Corona; in meer dan 433 steden zijn meer dan 102.000 mensen omgekomen als gevolg van Covid-19 en de repressiemachine van het regime stopt geen moment. De marteling van Navid Afkari en zijn broers en de aankondiging van een dubbele doodstraf voor hem en lange gevangenisstraffen voor zijn broers hebben niet alleen het geweten van de bevolking van Iran wakker geschud. Ons parool en dat van de hele wereld luidt als volgt: geen executies meer, laat alle gevangenen vrij.”
Tijdens deze tentoonstelling ontvingen we, zoals altijd, humanitaire steun van de mensen in Nederland die onze tentoonstelling bezochten. Zij betuigden hiermee hun medeleven met de bevolking van Iran.
Gelijktijdig met de VN-Mensenrechtenbijeenkomst, op 18 september, namen we deel aan een grote internationale Zoom conferentie op uitnodiging van de Iraanse gemeenschap in Europa en de Verenigde Staten. De conferentie werd bijgewoond door Amerikaanse vertegenwoordigers van beide partijen in Washington en vertegenwoordigers uit Europa, Italië, Groot-Brittannië en Albanië. Deze conferentie werd in Genève in het VN hoofdkantoor in Europa gehouden. De noodzaak om het Iraanse regime verantwoordelijk te stellen, de noodzaak om de doodvonnissen stop te zetten en de noodzaak om de terroristische daden van het regime in de regio en in Europa te voorkomen, waren de belangrijkste thema’s van dit seminar. Onze landgenoten, samen met andere sprekers en internationale en juridische persoonlijkheden, waren vanuit 1000 punten over de hele wereld verbonden met deze internetconferentie. Terwijl zij de executie van Navid Afkari en de ernstige mensenrechtenschendingen in Iran veroordeelden, benadrukten de sprekers dat het Iraanse volk de straat op gaat voor vrijheid en universele mensenrechten. Maar ze worden door het regime gearresteerd, onderdrukt, gemarteld en geëxecuteerd. De deelnemers hebben hun steun betuigd en zeiden dat ze naast het Iraanse volk staan.