ANBI Jaarverslag 2024
| RSIN/Fiscaal-nummer: | 819811403 |
| Kamer van Koophandel: | 34309629 |
| Incassant ID: | NL94ZZZ343096290000 |
| Rabobank: | NL68RABO0139241264 |
| ING Bank: | NL61INGB0005827555 |
Voorwoord
Beste vrienden en supporters,
De opstand in 2024 in Iran is uitgegroeid tot een landelijke beweging in alle sociale lagen. Ondanks de repressie en executies om de opstand te blokkeren, werd de opstand voortgezet en uitgebreid dankzij de moed en solidariteit van het dappere volk van Iran. Voor het eerst breidde de campagne zich uit naar de gevangenissen, en dappere en weerbare gevangenen die gemarteld werden en tot dood veroordeeld, hebben in een landelijke solidariteit in alle gevangenissen in verschillende steden “Dinsdagen van Nee tegen Executies” als internationale campagne gestart om aandacht te trekken van mensenrechtenverdedigers over de hele wereld.
Omdat ze de aanhoudende opstand niet konden tegenhouden, hebben de moellahs van Iran hun toevlucht genomen tot massaexecuties van jonge mannen en vrouwen en aanwakkeren van oorlog in het Midden-Oosten, maar ze hebben echter een verpletterende nederlaag geleden. Door de jaren heen heeft het onmenselijke Iraanse regime onze bevolking brood, water en vrijheid ontzegd en een veel geld besteed aan zijn handlangers om meer oorlog uit te voeren. Het Iraanse volk verzet zich standvastig met zekerheid en hoop op verandering tegen repressie en verplichte hijab, verplichte geloof en tirannie staat.
De val van dictatuur Assad in Syrië en het breken van de deuren van beruchte gevangenissen door het Syrische volk deed plotseling de ogen van wereldbevolking open. In de meeste media werd aangekondigd dat de volgende het dictatuurregime van Iran, een van de belangrijkste bondgenoot van Assad is.
In de horizon wordt een enorme transformatie gezien. De dictators vallen een voor een, de toekomstige vooruitzichten om in vrede te leven worden meer dan ooit zichtbaar.
We bedanken de supporters die in de moeilijkste zwarte jaren onder het regime dat met repressie elke geluid in de keel heeft gedoofd, openhartig actief geweest. Onze vrijwilligers hebben veel tijd en energie besteed aan het onthullen van de misdaden van het regime door honderden acties, opzetten van boekenkraam, theater, overhandigen van documenten aan Nederlandse en ook internationale mensenrechten organisaties en verzamelen van handtekeningen van organisaties en Nederlanders die voorstanders zijn van de rechten van de mens. Met zulke activiteiten die gepaard gingen met jullie openhartige ondersteuning zijn we in een nieuwe fase terechtgekomen in het scene van de mensenrechten in Iran.
De val van Assad die het regime van Iran een van de belangrijkste bondgenoot van hem was, is een indicatie van de uiterste zwakte en de ineenstorting van het regime. In deze periode die een serieuze ontwikkelingen is, is het moeilijke voor overwinning relatief soepel. Wij en de mensen van Iran geloven zeer zeker dat we uw steun meer dan ooit nodig hebben.
Het jaar 2024 was een moeilijk en kritiek jaar met nieuwe ontwikkelingen in de regio en de wereld. Met de steun van jullie vrije en eervolle mensen aan het Iraanse volk, stonden we solidair met de dappere en weerbare gevangenen in de gevangenissen en dankzij jullie konen we onze activiteiten voortzetten.
Via diverse en uitgebreide campagnes konden we ervoor zorgen dat de stemmen van de opstand in Iran door internationale organisaties werden gehoord. Ook we konden met hun steun een effectieve rol spelen om de kwestie van de schending van de mensenrechten niet laten vergeten door de mensenrechten organisaties.
Onze activiteiten
- 49 acties en boekenkraam demonstraties in de steden Amsterdam, Den Haag, Utrecht, Zutphen, Bergum, Gouda, Leeuwarden, Deventer en Nijmegen in de steun aan Dinsdagen van Nee tegen de executies in de Iraanse gevangenissen om de stem van gevangenen aan de voorstanders van mensenrechten in Nederland en internationale mensenrechten organisaties te laten horen.
- opzetten van 28 tentoonstellingen in verschillende steden in Nederland van beelden van de opstand van Iraniërs van mannen, vrouwen en jongeren en vooral van docenten, verpleegkundigen en arbeiders, samen met portretten van martelaren van massaexecuties in 1988. Deze beelden zijn bewijzen van onophoudelijke repressie door het regime tegen het volk. De tentoonstellingen zijn gehouden op de Dam in Amsterdam, voor het parlementsgebouw en voor het ministerie van Buitenlandse Zaken, centraal station van Den Haag, Utrecht, Zwolle en voor 1 maand in Amersfoort.
- 42 demonstraties om mensenrechtenschendingen tegen vrouwen en kinderen aan te tonen. Hiermee hoopt men steun te verwerven van Nederlanders en om steunhandtekeningen te verzamelen, met het doel naar de afdeling Mensenrechten van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken en internationale mensenrechten organisaties te sturen.
- Er werden 14.000 brochures verspreid waarin de onderdrukking van vrouwen en jongeren in Iran aan de kaak werd gesteld. Ook werden de namen en foto’s van politieke gevangenen en martelaren van de landelijke opstand en de protesten van verschillende bevolkingsgroepen, waaronder arbeiders en verpleegkundigen, mensenrechtenactivisten, artsen, rug dragers verspreid.
NB: Rug dragers zijn mensen die goederen op hun rug naar het buitenland exporteren. - Uitgebreide handtekeningencampagnes van kerken, mensenrechtenorganisaties en brede lagen van de Nederlandse bevolking ter ondersteuning van de campagne Dinsdagen van Nee tegen Executies in Iraanse Gevangenissen.
- 760 uur tijd besteed aan boekenkraam in verschillende steden in Nederland, met name in Amsterdam, Den Haag, Zwolle en Utrecht om de misdaden van het regime en het geweld in gevangenissen, vooral tegen vrouwen, bloot te leggen.
- 42 onlinebijeenkomsten met vrijwilligers in heel Nederland om hun nieuwe ideeën en suggesties te horen om vrouwen en jongeren die ter dood veroordeeld zijn, te redden. Om onze activiteiten te bevorderen en uit te breiden, is het verzamelen en uitwisselen van ideeën zeer effectief en noodzakelijk om deze activiteiten te versnellen.
- Het voorbereiden en produceren van 42 case met documenten en namen van gevangenen in de dodencel, fragmenten van hun gesprekken en hun verzoeken om hulp, interviews met hun familieleden om de stemmen van de gevangenen over te brengen aan Nederlandse en internationale mensenrechten organisaties om de executies te stoppen en de gevangenen te redden.
- 12 grote demonstraties – Deelname aan grote en internationale bijeenkomsten in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Genève en Italië tegen mensenrechtenschendingen in Iran en het stoppen van executies en het oproepen van regeringen om de opstand van het Iraanse volk te steunen en executies in Iran te stoppen.
- 72 uur deelname aan vergaderingen en conferenties van mensenrechtenorganisaties, kerken, universiteiten en gemeenten om steun te vergaren voor het stoppen van executies in Iran.
- 1.352 uur besteed aan documentaire- en clipproductie om naar mensenrechtengemeenschappen – de bevolking van Nederland en de internationale gemeenschap te sturen om hen bewust maken over de schrijnende situatie van de schending van de mensenrechten in Iran en van de situatie van vrouwen in Iraanse gevangenissen en jonge vrouwen in de dodencel, en om steun te vergaren voor de opstand van het Iraanse volk die onder onderdrukking, onrecht, extreme armoede lijden want er is een leger van hongerige mensen ontstaan.
In 2024 lag de focus van onze activiteiten wederom op de vele oproepen om levens te redden en executies te voorkomen.
Landelijke campagne van “Dinsdagen Nee tegen executies” in gevangenissen in 28 steden.
De hongerstaking werd op 29 januari 2024 door gevangenen in de Qezel Hesar-gevangenis gestart. Na de wijdverspreide executies van politieke gevangenen in deze gevangenis en andere gevangenissen, ontstond er een kettingreactie. De campagne werd tot het einde van het jaar 49 weken gehouden en is nog steeds aan de gang.
De moed en het verzet van de gevangenen motiveerden ons om deze campagne dagelijks en wekelijks actief te ondersteunen door actie te ondernemen en pamfletten, brochures en documenten met de namen van de gevangenen te onthullen aan mensenrechtenorganisaties. Ook wilden we de aandacht van de publieke opinie, zowel nationaal als internationaal, vestigen op de kwestie van de onmenselijke doodstraf. Momenteel is er een enorme en brede internationale steun, waaronder 3.000 belangrijke persoonlijkheden van over de hele wereld.
Deze campagne is uitgebreid naar gevangenissen in verschillende steden en inmiddels hebben gevangenen in 28 steden zich erbij aangesloten.
Het religieuze fascistische regime heeft in 2024 een nieuwe golf van executies gelanceerd, met 1.000 executies in 86 gevangenissen in het land om een landelijke opstand te voorkomen. Dit aantal executies in één jaar is “een ongekend aantal in de afgelopen drie decennia” en toont een stijging van 16 procent ten opzichte van de 864 executies in 2023.
Volgens Amnesty International bedroeg het aantal executies in Iran in 2023 bijna 74% van alle geregistreerde executies ter wereld.
- Onder de geëxecuteerden bevinden zich 34 vrouwen en 7 gevangenen die jonger waren dan 18 jaar toen zij de vermeende misdaad begingen. De gemiddelde leeftijd van de 491 slachtoffers waarvan de leeftijd is geverifieerd, is 36 jaar.
- Vorig jaar werden er 1.000 geregistreerde executies, waarvan 43 vrouwen en 7 gevangenen die al sinds adolescentie vastzaten en 119 mensen van de Balochi bevolkingsminderheid. Uit een rapport dat in augustus 2024 werd uitgebracht door de onafhankelijke internationale onderzoeksmissie over het Iraanse regime als onderdeel van de Verenigde Naties, bleek dat de Balochis 2% van de Iraanse bevolking uitmaken. De onderzoeksmissie concludeerde ook dat etnische en religieuze minderheden “onevenredig zwaar getroffen zijn door de reactie van de regering op de protesten die begonnen in september 2022” na de dood van Mahsa Amini, een Koerdische vrouw die in Iraanse hechtenis werd vermoord omdat ze geen hoofddoek droeg.
- Religieuze en etnische minderheden vormen het hoogste percentage executies ten opzichte van de bevolking.
- Saeed Masouri, een politieke gevangene die al 25 jaar vast zit, schreef in een open brief aan de Verenigde Naties: “We zijn gemiddeld om de vier uur getuige van een executie”. Hij schreef dat tijdens Kerstmis “ongeveer 25 onschuldige mensen werden geëxecuteerd, wat neerkomt op ongeveer één executie per 2,5 uur”.
De onthullingscampagnes, die werden aangestuurd door vrijwilligers, ondanks de geheime executies van het regime, leidden ertoe dat deze record vorig jaar op internationale fora werd vastgesteld.
VN-resolutie die ernstige mensenrechtenschendingen veroordeelt:
Op 20 november 2024 nam de Derde Commissie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met een meerderheid van “77 stemmen voor en 28 stemmen tegen” de 71e resolutie van de Verenigde Naties aan waarin de mensenrechtenschendingen in Iran werden veroordeeld.
In de resolutie werd de wijdverbreide toename van het aantal executies, waaronder de executie van minderjarigen en de executie van vrouwen “Dit is een instrument van politieke repressie”, krachtig veroordeeld.
- Met uw steun hebben onze campagnes een belangrijke rol gespeeld bij de registratie van 71 VN-resoluties waarin het onmenselijke regime in Iran wordt veroordeeld.
- Een van de beste manieren om in contact te komen met Nederlanders is via boekenkraam. Onze vrijwilligers in verschillende steden in Nederland, waaronder Den Haag, Amsterdam, Zwolle en Utrecht, hebben boekenkraam opgezet en ze konden in directe contact met burgers duizenden handtekeningen verzamelen ter ondersteuning van de opstand van het Iraanse volk en ter veroordeling van de onmenselijke misdaden van het moellahsregime. Deze handtekeningen werden naar internationale autoriteiten gestuurd met als doel de misdaden van het regime aan het licht te brengen en de nodige maatregelen te nemen door verschillende overheids- en mensenrechtenautoriteiten om druk uit te oefenen op het Iraanse regime.
Executies en intensivering van vrouwenrepressie in het afgelopen jaar
Het religieus-fascistische regime van Iran heeft niet alleen het record voor het aantal executies, maar ook het record voor het aantal executies van vrouwen. In 2024 zijn er 34 vrouwen geëxecuteerd. In april waren we getuige van een nieuwe ronde van onderdrukking van vrouwen op straat, onder het voorwendsel van verplichte hidjab.
De zedenpolitie patrouilles vielen op straat vrouwen met bruut geweld aan en dat leidde tot wijdverspreide protesten van het volk vooral vrouwen ter ondersteuning van vrouwen. Door middel van landelijke protesten en verzet konden dappere vrouwen de wet van “de kuisheid en sluier” verwerpen en voorkomen dat de regering een dergelijke wetten invoerde.
Gedurende het jaar organiseerden we verschillende grote demonstraties, samen met fototentoonstellingen van de slachtoffers van het regime, en beelden van het verzet van het Iraanse volk tegen de dictatuur. Deze initiatieven waren bedoeld om vooral de stemmen van Iraanse vrouwen en kinderen te laten horen.
Vrouwen zijn de grootste slachtoffers van de vrouwen hatende regering in Iran
Dit is een pijnlijk beeld van een 31-jarige vrouw genaamd Arzoo Badri, die vanaf haar middel verlamd raakte nadat ze door de politie in haar rug werd geschoten terwijl ze in een stad in Noord-Iran reed, omdat ze de verplichte hijab niet droeg. Ongeveer 10 dagen later werd de kogel door artsen in een zwaarbewaakt ziekenhuis uit haar rug verwijderd, maar Arzoo’s longen en ruggenmerg waren ernstig beschadigd. Ze is moeder van twee jonge kinderen.
Pakhshan Azizi, Warisheh Moradi, twee Koerdische gevangenen, en Sharifeh Mohammadi, een arbeidersactiviste, behoren tot de vrouwen die vorig jaar ter dood werden veroordeeld. Ze lopen elk moment het risico geëxecuteerd te worden.
Internationale Vrouwendag
Internationale Vrouwendag is voor ons van bijzonder belang, gezien de ernstige onderdrukking van vrouwen in Iran. Op 8 maart krijgen we de kans om de internationale gemeenschap meer informatie te verschaffen over de verschrikkelijke situatie van vrouwen onder het bewind van het religieuze fascisme in Iran en natuurlijk over hun verzet tegen blind religieus fundamentalisme. Dit doen we door verschillende bijeenkomsten te organiseren en internationaal bekende vrouwen uit te nodigen om toespraken te houden.
Het bestuur van de vereniging nam samen met een aantal vrijwilligers deel aan de internationale bijeenkomst op 8 maart in Parijs in steun van de dappere vrouwen van Iran. Belangrijke vrouwelijke figuren uit verschillende landen waren aanwezig en hielden toespraken.
Internationale Dag van de Arbeid
Misschien is 1 mei voor veel arbeiders over de hele wereld een goede reden om feest te vieren. In Iran mogen arbeiders op deze dag niet eens vreedzaam demonstreren over hun situatie. Doen ze dat toch, dan worden ze gearresteerd en gevangenis gezet.
Ook Iraanse arbeiders worden zelfs hun minimumloon ontnomen. Ze hebben ook geen werkgarantie.
Werkgevers negeren de veiligheid van arbeiders op het werk in acht te nemen en dit heeft geleid tot een toename van het aantal ongevallen waarbij werknemers gewond raken of overlijden.
Volgens statistieken van het staatsnieuwsagentschap ILNA kwamen vorig jaar 1.900 arbeiders om het leven bij ongevallen. Het aantal gewonden en invaliden zou meer dan 5.000 bedragen.
Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Arbeid organiseerden we theatrale optredens en verspreidden we brochures om Nederlanders te informeren over de schrijnende situatie van Iraanse arbeiders. Dit trok de aandacht van veel rechtvaardige Nederlanders.
Internationale Dag tegen de executie
10 oktober, de Internationale Dag tegen de Doodstraf, is voor Iraniërs van bijzonder belang. Omdat de fascistische regering van de moellahs het record heeft van de meeste executies (per inwonertal) ter wereld.
De Iraanse bevolking noemt deze regering de “De staat van de executies”. Wij protesteerden tegen “De staat van de executies” door een grote actie te houden op de Dam in Amsterdam, en het verspreiden van brochures en toespraken te houden waarin we protesteerden tegen de executie in Iran en met het verspreiden van brochures hierover wilden we mensen bewustmaken.
Internationale dag van Mensenrechten
10 december is de Internationale Dag van de Mensenrechten. Op deze dag namen we deel aan een internationale bijeenkomst in Parijs, waar we een grote tentoonstelling bezochten. Daar verzamelden we handtekeningen van bezoekers ter ondersteuning van de campagne tegen mensenrechtenschendingen in Iran.
Organiseren van feesten en nationale tradities
De moellahs zijn de vijanden van de eeuwenoude Iraanse cultuur en tradities. Een manier om weerstand te bieden aan de anti culturele Iraanse regering is om traditionele Iraanse feesten groots te vieren.
Van de oude Iraanse feesten zijn er drie het belangrijkst. Ze worden zowel binnen als buiten Iran gevierd.
Feest van Yalda Nacht
Dit feest wordt gehouden op de laatste avond van de herfst, wat tevens de langste nacht van het jaar is. Iraniërs geloven dat dit feest de overwinning van het licht op de duisternis symboliseert, omdat na deze nacht de dagen langer worden.
Deze viering werd bijgewoond door vele Iraanse landgenoten, een aantal Nederlandse sympathisanten en Iraanse vluchtelingen die tijdelijk hun thuisland hadden verlaten vanwege de druk van het regime en niet over de faciliteiten beschikten om de viering te laten plaatsvinden. Dit was vooral prettig voor onze Iraanse asielzoekers.
Woensdag Vuurwerk
Een foto van mensen die over een vuur springen terwijl ze een Iraanse vlag vasthouden.
Op de avond voor de laatste woensdag van het jaar wordt dit feest gevierd door een vreugdevuur te ontsteken. We vierden dit feest ook door traditionele gerechten te bereiden voor onze Iraanse landgenoten en asielzoekers.
Iraanse Nowruz (Oud en Nieuw)
Nowruz is het grootste en oudste Iraanse feest. Een symbool van verandering en transformatie. De winter verdwijnt en maakt plaats voor een prachtige, weelderige lente.
Begin deze lente hebben we met dit evenement ook veel Nederlandse sympathisanten, verenigingen en niet-Iraanse vrienden uitgenodigd om samen met ons de Iraanse cultuur te introduceren.
Kerstviering
Wij geloven dat een veilige en vrije wereld en een stabiele vrede nooit mogelijk zijn zonder respect voor de meningen en overtuigingen van anderen. Daarom zijn wij, net als voorgaande jaren, met een aantal vrijwilligers naar de kerk gegaan. We staken kaarsen aan en baden voor de mensen in de wereld, vooral in Iran, en dan met name voor christelijke Iraniërs en mensen van andere religies die onderdrukt worden door religieus fascisme.