31 okt 2019 – Aan de vooravond van het nieuwe schooljaar herinneren vroegere jaren aan de beste periode van het leven, waarin het fundament werd gelegd voor de komende generatie van een land.
Dit zou waar zijn als de mullahs in Iran anders zouden regeren.

Volgens UNESCO zou elk kind van 6 tot 18 jaar naar school moeten gaan voor hun verdere ontwikkeling, maar een toe-nemend aantal jongeren in Iran is daartoe onder het regime van de mullahs niet in staat.

Volgens de laatste resultaten van het Centraal Bureau voor de Statistiek van Iran, gebaseerd op een gedetailleerd landelijk onderzoek in 2017, zijn 1,5 – 2 miljoen Iraanse jongeren niet in staat een school te bezoeken of zijn ongeletterd.
Hafizollah Fazeli, een overheidsbestuurder voor de provincies Chaharmahal en Bakhtiari in het zuiden van Iran, verklaart dat er op het ogenblik “3,5 miljoen kinderen in Iran zijn die niet studeren”.
Men moet de tactiek van het Iraanse regime kennen om te weten dat, wanneer een probleem te ernstig wordt, dit publiekelijk wordt erkend, terwijl zij proberen het probleem te baga-telliseren, zichzelf van elke blaam te zuiveren, doen alsof zij aan de kant van het volk staan en proberen het probleem op te lossen, maar dat de oorzaak van het probleem buiten hun controle ligt.

Volgens de Iraanse deskundigen is armoede de enige wezenlijke reden waarom de Iraanse jeugd de school verlaat of zelfs geen poging doet de school te beginnen.
In een interview op 24 juli met de door de staat gerunde web-site Youth Journalists Club, lichtte Ehsan Gouharirad, alge-meen manager van het departement van onderwijs in de provincie West Ajarbeijan in Noordwest Iran, deze zorgelijke kwestie toe: “Ongelukkigerwijs zijn economische redenen de hoofdoorzaak waarom studenten hun school verlaten en wan-neer deze oorzaak is opgelost, kunnen we optimistisch zijn wat betreft de “ontwikkeling” van de studenten.”
Volgens het Parlementaire Studiecentrum van het regime leefde in 2018 23 tot 40 % van de Iraanse bevolking onder de armoede grens. Volgens Ahmad Amidabadi Farahani, bestuurslid van het Studiecentrum, is het door de inflatie van 50% dit jaar, dat een Iraanse familie in Teheran die minder dan 46 miljoen rials (ongeveer 400 dollar) per maand verdient, onder de armoede grens terecht komt.
Het maandelijks minimum salaris voor een Iraanse werkman met een gezin met twee kinderen is niet meer dan 22 miljoen rials (ongeveer 190 dollar), minder dan de helft van waar de armoede grens ligt.
Dat is de reden dat het nieuwsblad Arman twee maanden ge-leden berichtte, dat de helft van de Iraanse bevolking onder de armoede grens leeft.
Een andere reden voor schoolverlaters is dat scholing steeds meer geprivatiseerd wordt.
Volgens artikel 30 van de constitutie van Iran, behoren scholing en alle diensten die daarmee te maken hebben, kosteloos te zijn. Maar sinds de kwaliteit van de publieke scholen steeds slechter wordt, worden privé scholen gebouwd die een hoge prijs vragen voor diensten, die in de eerste plaats verondersteld worden gratis te zijn.
De krant Javan schreef op 11 augustus dat alleen afgestudeerden van privé scholen op de Iraanse top universiteiten worden toegelaten.