Moedig en standvastig streven Iraanse vrouwen al meer dan 10 maanden naar fundamentele mensenrechten en vrijheid voor zichzelf en het hele Iraanse volk. De moedige vrouwen en meisjes zijn symbolen geworden van de opstand tegen de dictatuur van de religieus fundamentalistische mullahs. Ze hebben laten zien hoe ze angst kunnen overwinnen en hoe ze het hoofd kunnen bieden aan de repressieve krachten.

In de praktijk hebben zij hun vaardigheden, verantwoordelijkheidsgevoel en sterke wil om door te zetten getoond. Zo hebben zij een nieuwe kijk op en begrip voor vrouwen in de Iraanse samenleving gecreëerd en een grote mate van solidariteit onder alle lagen van de bevolking bewerkstelligd. Het Iraanse volk wil op eigen kracht een einde maken aan dit barbaarse, onmenselijke en vrouwen hatende regime door zich verenigd in te zetten voor een toekomstig Iran in vrijheid, met gelijke rechten voor alle mensen en met de garantie op alle fundamentele mensenrechten.

Daarom is het regime van de mullahs, als laatste strohalm om de macht te behouden, nu begonnen aan een golf van executies, teneinde in een sfeer van angst en terreur de burgerbeweging tegen te houden.

Sinds begin dit jaar sterft er elke 6 uur iemand een pijnlijke dood aan de galg. Duizenden gevangen genomen vrouwen- en mensenrechtenactivisten zijn in levensgevaar. Wij voeren daarom een levensreddende campagne om de golf van executies een halt toe te roepen. Samen kunnen we de levens redden van veel van deze dappere mensen die de hoop zijn op een toekomst die de moeite waard is om in Iran te leven.

Op maandag 29 mei 2023 schreef Tayyebeh Nazari op haar Instagram-account dat haar dochter, Maryam Arvin, in de gevangenis is vermoord. Zij was gearresteerd voor het verdedigen van gedetineerde demonstranten en is vermoord onder het voorwendsel dat ze kalmerende middelen en slaappillen had geïnjecteerd met drugs. Maryam Arvin, 29, was advocaat en lid van de Orde van Advocaten in de provincie Kerman. Tayyebeh Nazari, die literatuur doceert op middelbare scholen in Sirjan, werd ook gearresteerd nadat ze had bericht over de gewelddadige dood van Atekeh Rajabi.

Atekeh Rajabi was onderwijzeres in een dorp in de buurt van Mashhad. In januari 2023 werd ze ontslagen vanwege haar steun aan de protestbeweging. Op 9 mei werd ze gearresteerd tijdens het bijwonen van een protest van leraren in Mashhad. Ze werd naar een gevangenis van de geheime dienst gebracht, waar ze uit protest in hongerstaking ging.

Het 16-jarige schoolmeisje Hasti Hossein-Panahi is een van de slachtoffers van het brute geweld van het regime van de mullahs in Iran. Op 10 november 2022 vielen milities een school in de stad Dehgolan binnen en sloegen studenten met knuppels, omdat zij hadden geprotesteerd tegen de verplichte sluier. Hasti werd herhaaldelijk zo hard op haar hoofd geslagen dat ze ernstig hoofdletsel opliep en in coma raakte. Na vijf maanden, in april 2023, ontwaakte ze uit haar coma, maar ze kan haar armen en benen niet meer bewegen en zit in een rolstoel.

Onder het regime van de mullahs in Iran hebben vrouwen geen waarde en geen rechten. In de rechtbank telt bijvoorbeeld het woord van twee vrouwen even zwaar als dat van één man, of, een ander voorbeeld, een man kan zonder rechtvaardiging van zijn vrouw scheiden, maar een vrouw heeft dat recht niet. Vrouwen hebben geen recht op vrije kledingkeuze, op onderwijs, op beroepskeuze en vaak ook niet op vrije keuze van echtgenoot, vooral in arme delen van het land. Van jongs af aan zijn meisjes veroordeeld tot een leven vol onderdrukking en dwang.

Maar dat is slechts de houding van het fundamentalistische regime tegenover vrouwen. De Iraanse bevolking, daarentegen, vooral de jeugd, eist gelijke rechten voor vrouwen en vecht voor hun vrijheid. Ondanks het risico op executie spreken ze zich uit, demonstreren ze en schrijven ze teksten. Bij veel protestdemonstraties staan vrouwen op de eerste rij.

Duizenden vrouwen zijn geëxecuteerd sinds de dictatuur van de fundamentalistische mullahs in Iran aan de macht kwam. Volgens internationale verdragen heeft het Iraanse regime misdaden tegen de menselijkheid begaan door massa-executies, uitsluitend vanwege geloofsovertuiging. Mensen in Iran moeten hun vrijheid met hun leven bekopen.

Iraanse vrouwen hebben sinds het begin van de burgerprotesten in september 2022 moedig en standvastig gestreden voor fundamentele mensenrechten en vrijheid voor zichzelf en het hele Iraanse volk. De moedige vrouwen en meisjes zijn symbolen geworden van de opstand tegen de dictatuur van de religieus fundamentalistische mullahs. Ze hebben laten zien hoe ze angst kunnen overwinnen en hoe ze het hoofd kunnen bieden aan repressieve krachten.

Het hoge aantal executies van vrouwen in Iran is met geen enkel ander land te vergelijken. Volgens de wetten van de dictatuur van de fundamentalistische mullahs kunnen zelfs meisjes vanaf 9 jaar worden veroordeeld tot executie.

De geschiedenis van het verzet van Iraanse vrouwen voor hun rechten gaat meer dan 130 jaar terug. Een lange moeilijke weg met verschillende dictaturen die vrouwen alle rechten ontzegden. Maar deze discriminatie bereikte een hoogtepunt toen de religieuze dictatuur in februari 1979 aan de macht kwam na de revolutie van het Iraanse volk tegen de sjah.

Een korte chronologie van de sluierplicht voor vrouwen, vanaf een paar weken nadat de dictatuur aan de macht kwam. Dit is slechts een tipje van de sluier van de dagelijkse repressie waaraan vrouwen worden onderworpen door het regime van de mullahs.

• Op 26 februari 1979 verklaarde het kantoor van Khomeini de wet op gezinsondersteuning die tijdens de sjah-periode was aangenomen, ongeldig en verleende verminderde rechten aan vrouwen.
• Op 28 februari 1979 werden discriminerende wetten tegen vrouwen in de sport aangenomen en werden alle competities voor vrouwen geleidelijk afgeschaft.
• Op 2 maart 1979 werden vrouwen uitgesloten van de rechterlijke macht en zo konden honderden vrouwelijke rechters of aspirant-rechters hun beroep niet meer uitoefenen.
• Op 4 maart 1979 mochten mannen op elk moment eenzijdig een echtscheiding aanvragen.
• Op 7 maart 1979 werd de sluier verplicht voor vrouwen in staatsinstellingen. “Ofwel een hoofddoek of je wordt op je hoofd geslagen”, was de slogan van het Khomeini-regime.
• In 1979 bepaalde de grondwet dat vrouwen geen president konden zijn.
• Op 29 mei 1979 werd voor het eerst een vrouw in het openbaar gegeseld.
• Op 3 februari 1980 werd voor het eerst een regeringsbesluit uitgevaardigd over de hoofddoekplicht voor verpleegkundigen en artsen.
• Op 19 april 1980 werden zangeressen voor de rechtbank gedagvaard en kregen ze het verbod om ooit nog te zingen.
• Op 29 juni 1980 werd voor het eerst het vonnis van steniging tegen 2 vrouwen in de stad Kerman voltrokken.

In 1983 bepaalde artikel 2.1 van de wet dat vrouwen die zich in het openbaar niet houden aan de verplichte sluier, worden veroordeeld tot 74 zweepslagen. Dappere Iraanse vrouwen worden elke dag gearresteerd en gemarteld, simpelweg omdat ze hun basisrechten opeisen. Tot dusver zijn 114 vrouwen geëxecuteerd sinds Rouhani en Raisi aan de macht zijn in Iran.

Help ons in onze strijd voor de vrijlating van vrouwenrechtenactivisten

Stichting Steun Mensenrechten

KvK: 34309629

Ook donaties via iDEAL mogelijk
RABO Bank: NL68RABO0139241264

Laan van ‘s- Gravenmade 80
2495 AJ DEN HAAG

Tel: 0633651330
Email: steun.mensen.rechten@gmail.com
Web: www.steunmensenrechten.nl