17 Nov. 2018 – 24 jaar geleden heeft Iran de Conventie voor Kinderrechten ondertekend en deze handtekening staat sindsdien nog steeds. Maar zoals met vele andere beloftes en wetten in Iran, zijn de kinderrechten slechts een nietszeggende belofte in dit land.
Het is heel gewoon in Iran kinderen jonger dan 14 jaar allerlei spullen te zien verkopen langs de straat. Kinderarbeid wordt ook gebruikt in werkplaatsen, traditionele steenfabrieken of bij het weven van traditionele Perzische tapijten.
Volgens de UNCRC, die de civiele, politieke, economische, sociale, gezondheids- en culturele kinderrechten opstelt, wordt kinderarbeid gedefinieerd door twee hoofdparameters: het type werk en de minimale leeftijd om dat werk te kunnen doen.
In het algemeen wordt een bepaald soort werk beschouwd als kinderarbeid, als het de fysieke, mentale, sociale, morele of karaktervormende gezondheid van een kind belemmert. De geschikte leeftijd voor wat voor soort arbeid dan ook, wordt bepaald door de impact ervan op de algemene gezondheid van het kind.
Fatemeh is een meisje van 7 jaar. Zij moet vele uren per dag in een steenfabriek werken. Het is overduidelijk dat dit soort werk haar op vele manieren schade berokkent. Volgens een studie die op 26 September is gepubliceerd door het staatsgecontroleerde nieuwsagentschap Mehr, werken er momenteel meer dan 7 miljoen kinderen in Iran.
Studies duiden erop dat ongeveer 45% van de werkende kinderen en minderjarigen die op straat leven worden geconfronteerd met HIV, Hepatitis, Syfilis en symptomen als onvolgroeidheid en ondergewicht door slechte voeding. Zij hebben ook last van psychische stoornissen, veroorzaakt door hun sociale milieu en verergerd door een slechte fysieke gezondheid en een slecht voedingspatroon. Huidziektes, voornamelijk veroorzaakt door gebrek aan hygiëne en slechte werkcondities, komen ook regelmatig voor bij kindarbeiders.
Ongeveer 10 % van de kindarbeiders is jonger dan 6 jaar en 30 % van alle kindarbeiders in Iran gaat niet naar school. De gemiddelde leeftijd van kinderen als ze met werken beginnen is 10 jaar en 15 % van hen begint dan met bedelen of afvalverzameling.
Afvalverzameling wordt gewoonlijk gedaan in teams van twee of meer kinderen waarbij ze door vuilnisbakken of stortplaatsen gaan op zoek naar dingen met een zekere waarde zoals verkoopbaar plastic afval. Er is een video die het doorsnee werk van kinderen die afval verzamelen in stedelijke gebieden laat zien.
25 % van de kindarbeiders in Iran zijn meisjes, waarbij wel bedacht moet worden dat veel meisjes in de huishouding werken, wat niet wordt meegenomen in de statistieken over kinderarbeid. Het gemiddelde maandloon van een kindarbeider is ongeveer 1/5 van het officiële minimumloon in Iran, wat op zich al minder dan 58 cent per uur is door de huidige neerwaartse spiraal van de Iraanse munt.
In een land geregeerd door corrupte mullahs zijn deze kinderen slachtoffer van een systeem dat hun families feitelijk alleen de optie biedt hun kinderen te laten werken om de eindjes aan elkaar te knopen, in plaats van hen naar school te laten gaan.
Volgens het nieuwsagentschap ISNA is 63% van deze kinderen in Teheran straatventer in goedkope spulletjes en is 6% van hen afvalverzamelaar. 24% van de ouders van deze kinderen is ziek en 31% van de ouders is werkeloos.
Een minderjarige straatventer zijn in Iran is bepaald niet hetzelfde als in Europa of de V.S. Bovenop het niet naar school gaan, ondervoeding en ongeletterdheid, staan deze kinderen nog voor veel ergere gevaren. ISNA rapporteert dat het HIV virus, verslaving, depressies, zelfverwonding, zelfmoord, alle soorten seksueel misbruik en willekeurig geweld de reguliere gevaren zijn waar kindarbeiders aan worden blootgesteld.
Een veelvoorkomend “beroep” van deze kinderen is werken in de afvalverzameling via onderaannemers van de gemeente.
Op 1 Augustus citeerde het nieuwsagentschap ILNA Tayebe Siavoshi, lid van de gemeenteraad van Teheran: “Er bestaat een georganiseerd systeem dat “immigranten” van de grens naar Teheran vervoert en deze bendes proppen meer dan 20 kinderen van 9 tot 10 jaar in een auto op transport naar Teheran. Deze kinderen gaan vervolgens werken voor onderaannemers van de gemeente in de afvalverzameling of in recycling werkplaatsen.”
Zij voegde hier nog aan toe: “Rapporten vertellen dat de situatie van kinderen in de afvalverzameling onmenselijk is: ze worden ziek, worden geïnfecteerd met het HIV virus en tenslotte begraven op de vuilnisbelten.”
