4 maart 2019 – Autoriteiten van het Iraanse regime hebben politieke gevangene Mehdi Farahi Shandiz twee weken geleden overgebracht naar een isoleercel in de centrale gevangenis van Karaj. Sindsdien mag Farahi Shandiz geen telefonisch contact of ontmoetingen hebben met familieleden en is er geen nieuws meer over hem vernomen, wat de bezorgdheid over zijn omstandigheden en gezondheid heeft doen toenemen.
Farahi Shandiz is een activist en electrotechnisch ingenieur van de universiteit van Isfahan. Hij zit nu al 8 jaar in de gevangenis. Farahi Shandiz is gearresteerd in 2010 op valse beschuldigingen betreffende de nationale veiligheid en voor het beledigen van Ali Khamenei, de hoogste leider van het Iraanse regime.
Zijn gevangenisstraf is later verhoogd van 3 naar 12 jaar onder meerdere vage voorwendsels. Tijdens zijn gevangenschap heeft Farahi Shandiz meerdere vormen van fysieke en psychische marteling moeten ondergaan en is hem regelmatig medische zorg onthouden.
Farahi Shandiz heeft sinds 10 februari geen contact meer gehad met zijn familie.
Op 11 februari, de dag van de 40ste verjaardag van de revolutie van 1979, heeft Farahi Shandiz slogans gescandeerd als “weg met de dictator” en “weg met Khamenei” uit protest tegen 40 jaar van marteling en executies onder het tirannieke regime van de mullahs. Na zijn demonstratie hebben gevangenisbewaarders hem aangevallen in zijn cel en hem een isoleercel in geslagen.
Een andere Iraanse politieke gevangene, Majid Assadi, zit ondertussen in het derde jaar van zijn gevangenisstraf in de Gohardasht gevangenis. Assadi is een universitair student die lijdt aan verschillende ziektes die medische zorg behoeven, maar de autoriteiten onthouden hem de meest basale zorghulp en hebben herhaalde malen geweigerd hem naar het ziekenhuis te sturen. Assadi lijdt aan ontstekingspijnen in de rug, het resultaat van langdurige opsluiting. In de afgelopen twee jaar en door martelingen door officials van het regime heeft Assidi veel geleden aan zweren en spijsverteringsproblemen. Maar de autoriteiten van het regime gaan door met hun martelpraktijken door hem geen medische zorg toe te staan.
