20 november 2011 – Beste Hillary, ik wil leven!
Mijn naam is Shaghayegh. Ik ben 14 jaar en ik woon met 3.400 ongewapende vluchtelingen in Kamp Ashraf in Irak. Op 4 augustus heb ik u een brief geschreven om te vragen of u de Irakese premier en het Iraanse regime kon verhinderen om mijn familie, mijn vrienden en misschien mijzelf uit te moorden.
Wij zijn al twee keer aangevallen. In juli 2009 en in april 2011 heeft het Irakese leger 47 bewoners van Kamp Ashraf vermoord, waaronder mijn zus Faezeh. Meer dan 1.000 anderen raakten gewond. Veel zijn overreden door terreinwagens die door de Verenigde Staten geleverd waren.
Ik heb nog geen antwoord van u gekregen en ik ben erg bang. Ik heb gehoord dat alle troepen van de Verenigde Staten aan het eind van dit jaar Irak zullen verlaten. Dan zal er niemand meer zijn om ons te beschermen. Er zal hier niemand meer zijn om de Irakese troepen te stoppen als ze weer terugkomen om ons te doden.
En wat moet ik dan, Hillary? Wat gaat er gebeuren met mijn moeder, mijn broer en alle anderen in Kamp Ashraf?

 

Bent u vergeten dat de Verenigde Staten een overeenkomst met alle inwoners van Kamp Ashraf hebben ondertekend om hen te beschermen? Mijn zus en veel anderen hadden misschien nog geleefd als de Verenigde Staten hun belofte waren nagekomen. In plaats daarvan heeft u onze bescherming in 2009 aan de Irakezen overgedragen. Ik weet dat u gezien hebt hoe wreed ze ons behandelen.
Het leven hier is als een tikkende klok die de dagen aftelt. De Amerikaanse troepen vertrekken. De Irakese regering heeft gezegd dat ons kamp eind december gesloten moet worden. Waar moeten we heen? Wat zal er van ons worden? Er gaan geruchten dat de Irakese militairen weer een aanval tegen ons van plan zijn. Als dat gebeurt, komt dat voor ons niet als verassing, en voor u ook niet. Het Iraanse regime, dat mijn vader vermoord heeft, en hun vrienden in de Irakese regering hebben hun plannen voor ons duidelijk gemaakt.
Beste Hillary,
Hoort u mijn stem? Houdt de belofte van Amerika. Ik wil lachen met mijn vrienden, ik wil thuis veilig zijn.
Dwing Irak om de deadline voor de sluiting van ons thuis in te trekken.
Stuur alstublieft een vredesmacht van de Verenigde Naties.
———————————————————————————————————————————————————————————
Kamp Ashraf, gelegen 60 mijl noordoostelijk van Bagdad, was de afgelopen 25 jaar de thuisbasis van 3.400 leden van de Iraanse oppositiebeweging. In juli 2004 werden alle bewoners van Ashraf door de VS erkend als “beschermde personen” volgens de vierde Conventie van Genève en er werd met iedere inwoner een overeenkomst ondertekend om hen te beschermen tot ze definitief herplaatst waren. In weerwil tot deze verplichting hebben de Verenigde Staten in 2008 de bescherming aan Irak overgedragen. Op verzoek van Teheran heeft de Irakese premier Nouri al-Maliki in juli 2009 en in april 2011 opdracht gegeven om de ongewapende bewoners van Ashraf aan te vallen. Minstens 47 inwoners werden gedood en meer dan 1.000 raakten gewond. Terwijl de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde naties de bewoners erkend heeft als “asielzoekers” , belemmert de Maliki-regering de inspanningen van de UNHCR om de bewoners over te plaatsen naar derde landen en heeft eigenmachtig een deadline van 31 december 2011 ingesteld om het kamp te sluiten, een aankondiging van een bloedbad onder de bewoners.