20 maart 2018 – De Koerdische politieke gevangene Zeinab Jalalian, die een levenslange straf uitzit in de gevangenis van Khoy in Noordwest Iran, heeft een brief gestuurd aan de politieke gevangenen Atena Daemi en Golrokh Iraee, die uit de Evin gevangenis zijn verbannen naar de beruchte Qarchak gevangenis in Varamin.
Zij bedankte hen voor hun brief en riep mensenrechten organisaties op actie te ondernemen om alle politieke gevangenen vrij te krijgen.
Haar brief luidt als volgt:
De beste wensen voor alle geketende vrije mensen.
Ik ben de vrijheidsschreeuw vanachter de dikke gevangenismuren en koude tralies.
Ik stuur jullie, gevangen vrijheidslievenden, mijn warmste groeten.

Mijn geliefde kameraden, Golrokh and Atena, en iedereen die mij nog kent: ik hoor jullie goed vanachter de muren. Dit is de beste hemelse muziek. Jullie stemmen doen me denken aan de hoge en trotse bergen van mijn land. Jullie ondersteuning is de meest waardevolle gift aan mij geweest gedurende mijn 10 jaren in gevangenschap.
Zoals een gedicht zegt: “Mijn schreeuw is niet zonder antwoord gebleven, jullie warme harten zijn het antwoord op mijn luide protest.”Mijn lieve vrienden en kameraden, mijn hart brak toen ik hoorde dat jullie achter de tralies zaten. Na een lange tijd hoorde ik dat jullie me niet zijn vergeten en jullie hebben mij geschreven ondanks alle pijn, geweld en ongemakken die jullie in de gevangenis moeten ondergaan.
Ik ben jullie oprecht dankbaar en hoop met al mijn inspanningen en verzet jullie liefde en vriendschap te kunnen beantwoorden.
Ik beloof jullie te strijden tot mijn laatste druppel bloed. Ik zal blijven strijden zodat ik jullie en ieder ander die zich mij herinnert in de allermoeilijkste omstandigheden waardig ben.
Jullie zitten in de gevangenis voor een misdaad die jullie niet begaan hebben. In tegenstelling tot dat zij denken dat het schreeuwen om vrijheid een misdaad is, denk ik dat het de mooiste en meest glorieuze opdracht is.
Ik verlang naar de dag dat geen enkel vrijheidslievend mens nog in de gevangenis zit.
Tot besluit roep ik alle mensenrechten organisaties op tot het uiterste te gaan om diegenen die vast zitten in de gevangenissen van het Iraanse regime vrij te krijgen door vrijheid en gelijkheid te eisen, zodat al deze geliefden hun jeugd niet achter de tralies hoeven door te brengen.
Verzet is leven.
Zeinab Jalalian, gevangenis van Khoy