Feb 2017 – Woensdag, dag van de moeders die gevangen zitten in de Evin gevangenis en hun jonge kinderen / verslag van Narges Mohammadi over een dag in de vrouwengevangenis.
Harana: 4 feb. 2017.
Sommige dagen van de week zijn bijzondere dagen in de vrouwengevangenis. Acht van de eenendertig vrouwen hebben kleine kinderen en dit zijn: Maryam Akbari Monfared, Layla Djama’at, Nigara Afsharzadeh, Narges Mohammadi, Zahra ZohtabChi, Fatemeh Mosan’na, Azita RafieZadeh en Nazanin Zagheri.
Dit is een verslag van Narges Mohammadi, mensenrechtenactiviste vanuit de gevangenis. Volgens het reglement van de gevangenis kunnen de kleine kinderen op woensdagen tussen 13:00 – 14:00 uur hun moeder in de gevangenis bezoeken. Dit bezoek tussen moeder en kind vindt plaatst in de ontmoetingszaal, waar de gevangenen worden bezocht in het bijzijn van bewakers en onder toezicht van vijf camera’s. De kinderen komen met hun familieleden tot voor de deur van de gevangenis. Daar worden de kinderen overgedragen aan de bewakers. Waarna ze naar de ontmoetingszaal worden gebracht voor een ontmoeting van 1 uur met hun moeder. Op woensdagen zijn alle vrouwen van de gevangenis opgetogen over de ontmoetingen tussen de moeders en hun kinderen. Als Azita terugkomt van de ontmoeting met haar kind, begint ze gelijk te vertellen over Bashier.

Bashir is zes jaar en iedereen wil graag naar de verhalen van Azita over Bashier luisteren. Bashier moet, om zijn vader te bezoeken, naar de Rajaie-Shahr gevangenis gaan en hij moet naar Evin voor een ontmoeting met zijn moeder. Dit kwetsbare kind verdraagt zoveel ontberingen, verdriet en afstand tot zijn ouders niet. Toch houden deze ontmoetingen Azita overeind. Maryam die haar dochter Sara op 3,5 jarige leeftijd moest achterlaten om naar de gevangenis te gaan, heeft niet zoveel ervaring met een moeder/dochter relatie. Maar deze korte ontmoetingen gebruikt Maryam voor een liefdevol contact met haar kleine kindje. Een kind dat de moederliefde niet van Maryam mag ervaren maar van haar twee tantes en ‘ Maryam’ is meer een naam van haar moeder, zonder enige liefdevolle betekenis. De kinderen van Layla kunnen niet regelmatig op bezoek komen vanwege de grote afstand tot de gevangenis . Layla houdt haar medegevangenen voor een halve dag bezig met warme verhalen over Arad (8jaar) en Armitai (6 Jaar).
AfsharZadeh is een jonge vrouw van Turkmeense afkomst. Zij heeft 1,5 jaar in een isoleercel van het 209-complex van de Evin gevangenis doorgebracht, voordat ze zes maanden geleden naar de vrouwenafdeling van Evin is overgebracht. Zij heeft een zoon, Eldar (8 jaar) en een dochter, Mirana (10 jaar).
Nigara heeft al twee jaar haar kinderen niet gezien en verlangt hevig naar hen. Nazanin Zagheri heeft negen maanden in een isoleercel in Kerman en Evin doorgebracht en sinds een maand is ze naar de vrouwenafdeling van Evin overgebracht is. Haar kind, Gisou, was nog maar 22 maanden oud toen Nazanin werd opgepakt. Een regelmatig bezoek tussen Nazanin en haar kind is nog niet mogelijk gemaakt. Dezer dagen breit ze een jack voor haar kind en Marjan breit een muts. De vader van Gisou woont in Engeland en het kleine kindje moet het doen zonder haar moeder en vader.
Zahra is een rustige en geduldige vrouw. Ongelofelijk hoeveel geduld ze kan opbrengen. Haar kind, Mina, komt elk woensdag op bezoek bij haar moeder.
Vanuit de school snelt ze naar de gevangenis om haar moeder te zien. Fatemeh is erg eenzaam. Haar man, Hassan, zit in de Redjaie-Shahr gevangenis, 50 km verderop. Hun kinderen, Maryam en Iman, gaan de ene week naar Redjaie-Shahr om de vader te bezoeken en de andere week gaan ze naar Evin om hun moeder te zien. Hun dochter Maryam voelt zich ook eenzaam aangezien haar broer van 21 zich moet bezig houden met het huishouden, maar ook met de zaak van hun moeder en vader in de gevangenis. Iman brengt Maryam naar de gevangenis voor bezoek en hij moet achter de hoge muren op haar wachten.
De tweeling van Narges, Kiana en Ali, leeft in Parijs bij hun vader. Op woensdagen is Narges blij voor de moeders die hun kinderen kunnen zien maar ook voelt ze zich extra verdrietig dat zij haar kinderen niet kan zien. De Woensdagen gaan voorbij met hun verhalen en herinneringen en wat overblijft is een sterk gezamenlijk gevoel dat ze verstoken zijn van hun kinderen.
Eindnoot:
Nazanin Zagheri 38 jaar, veroordeeld tot 5 jaar detentie
Zahra ZohtanChi 49 jaar, veroordeeld tot 12 jaar detentie
Fatemeh Mosan’na 48 jaar, veroordeeld tot 15 jaar detentie
Maryam Akbari Monfarde 40 jr, veroordeeld tot 15 jaar detentie
Azita RafieZadeh 34 jaar, veroordeeld tot 4 jaar detentie
Nigara AfsharZadeh 39 jaar veroordeeld tot 5 jaar detentie
Layla Djama’at 36 jaar, veroordeeld tot 2 jaar detentie
Narges Mohammadi 44 jaar, veroordeeld tot 6 jaar en 16 jaar detentie. 44 jaar, veroordeeld