Maart 2018 –  Iedereen in Iran die tegen het regime protesteert weet dat er een zware straf staat op opgepakt worden, maar gedreven door wanhoop gaat men nog steeds de straat op.
Tot nu toe zijn bij de protesten van 2018 in het hele land tientallen mensen door de veiligheidstropen van het regime gedood, tienduizenden zijn aangevallen, duizenden zijn gearresteerd en worden met de doodstraf bedreigd op vage beschuldigingen de nationale veiligheid in gevaar te brengen, en tientallen mensen zijn verdwenen of onder verdachte omstandigheden in hechtenis gestorven.
Zelfs zij die de politie op straat weten te vermijden, worden vaak door Iraanse inlichtingendiensten opgespoord met inzet van de Basij militia die een angstwekkend spionnennetwerk hebben opgezet en zich zo onder de demonstranten mengen en video’s van hen opnemen bij het oproepen tot regime verandering of pamfletten verspreiden tegen de Hoogste Leider Ali Khamenei, wat dan later als “bewijs” gebruikt wordt.

Niet alleen spoort het Regime demonstranten op straat op, maar ook online protestactiviteiten worden gevolgd, speurend naar antiregime sentimenten op de sociale media om zo de schrijvers hiervan  te kunnen veroordelen tot lange gevangenisstraffen of de doodstraf.
Zelfs zij die worden “vrijgelaten” om een escalatie van protesten in een bepaald gebied te voorkomen, worden vaak opnieuw gearresteerd bij thuiskomst. De veiligheidsdiensten doorzoeken hun huis op “bewijzen” en vinden ze zeker, of ze er waren of niet, en arresteren de demonstrant opnieuw.
De gearresteerde personen worden vaak geblinddoekt en in handboeien geslagen ter desoriëntatie en om hun weerstand te verminderen, voor ze naar de gevangenis worden meegenomen, waar ze in een soort routine aan martelingen en misbruik worden blootgesteld en zelfs eventueel gedood worden door  het Iraanse Regime.

Misbruik
Wereldwijd worden politieke gevangenen vaak het slechts behandeld  in de gevangenissen van Iran. Het volgende is slechts een korte lijst van gebeurtenissen die politieke gevangenen onder het Iraanse regime te verduren kunnen krijgen:
• gedwongen uitgekleed worden/naakt zijn
• met desinfecterende middelen overgoten worden
• geslagen worden door brute bewakers
• gedwongen luisteren naar obsceniteiten over/ bedreigingen naar hun familieleden door degenen die hen gevangen hebben genomen
• het weigeren van medisch consult en medische behandeling
• martelingen
• afgedwongen bekentenissen
• in isolatie geplaatst worden
• onderworpen aan ernstig slaaptekort
• in ijskoud water ondergedompeld worden
• gedwongen naakt gelucht worden in vrieskou
• gedwongen amputaties
• gedwongen inname van gif.
Midden Oosten expert T. Deheaume schreef: “Dit is slechts het begin van een proces om de wil van een gevangene te breken, omdat, ook al wordt fysieke marteling niet onmiddellijk toegepast, alle gevangenen onderworpen worden aan enige vorm van psychologische marteling vanaf het moment van arrestatie. Een dergelijke behandeling is opgezet om de gevangenen te breken en hen er toe te zetten de verschillende valse beschuldigingen tegen hen te bekennen. Hierbij is het slaan en stompen door de wrokkige bewakers een integraal deel van het weekmakingsproces van de gevangenen, iets wat de bewakers met het grootste genoegen doen.”
Zelfs als de gevangene eenmaal dood is, gaan de misbruiken van het Regime door, variërend van het weigeren van een autopsie, het achterhouden van het lichaam, tot de familie dwingen geen begrafenisceremonie te houden. De enige constante is het misbruik, begaan door het Iraanse Regime.