19 Oktober 2018 – Door Mohammad Sadat Khansari
Mensenrechten verdediger en gewetensbezwaarde Arash Sadeghi verkeert in kritieke toestand in een Iraanse gevangenis. De 38 jarige winkelier heeft een zeldzame vorm van botkanker en is ruim een maand geleden geopereerd.
Zijn behandelend arts heeft een zeer strikt vervolgprotocol geadviseerd om Mr. Sadeghi adequate zorg en behandeling te kunnen geven. De arts heeft gezegd dat de patiënt minstens 25 dagen na de operatie in het ziekenhuis moest blijven vanwege het hoge infectiegevaar of andere complicaties die na de ingreep zouden kunnen optreden.
De operatie was gecompliceerd door het weghalen van een bot tumor en het verkrijgen van een aantal bot monsters.
De post-operatieve behandeling van Mr. Sadeghi was echter inhumaan: in plaats van meer dan drie weken in het ziekenhuis onder controle te blijven, zoals de arts had aanbevolen, werd hij door de autoriteiten al na drie dagen weer in de gevangenis teruggezet.
Ook hebben de autoriteiten hem na de operatie en tegen het protocol niet de gelegenheid geboden in de recovery kamer te blijven en hebben hem de handboeien aangedaan en aan het bed gekluisterd. Agenten van het regime hebben doktoren eveneens de toegang tot Mr. Sadeghi verhinderd, waardoor zij de noodzakelijke en frequente post-operatieve onderzoeken niet adequaat konden uitvoeren. Ook hebben veiligheidsagenten hem slechts drie keer per dag, en dan onder hun begeleiding, een gang naar het toilet toegestaan.
Nu is bekend geworden dat de gevangenis autoriteiten nog steeds zijn herstel van de operatie in gevaar brengen: een vervolgafspraak is twee weken uitgesteld en ondertussen is er een infectie opgetreden.
Op weg naar het ziekenhuis is Mr. Sadeghi in woord en daad mishandeld. Zijn handboeien werden strakker gesteld en zijn arm verdraaid. De begeleidende agenten beledigden hem. In het ziekenhuis, in het bijzijn van medici, werd hij op de arm geslagen die geopereerd was. Staf van het ziekenhuis beklaagde zich natuurlijk over deze behandeling, waarop de agenten antwoordden dat zij zo handelden op bevel van de directeur van de gevangenis.
De artsen bevelen chemotherapie voor hem aan in een kalme en rustige omgeving – iets wat hem bijna zeker in de gevangenis niet geboden zal worden, gezien zijn behandeling aldaar tot nu toe. Verder zeggen de doktoren dat een medisch verlof de enige optie is voor herstel, maar dat zal hij naar alle waarschijnlijk niet krijgen.
Gevangenis autoriteiten zijn op de hoogte gesteld van de verwondingen van Mr. Sadeghi, veroorzaakt door zijn begeleiders naar het ziekenhuis, maar zij hebben geen enkele reactie hierop gegeven.
Een dergelijke behandeling van een gevangene is verschrikkelijk, maar het is ongelukkigerwijze niets nieuws. In Iran is dit heel gewoon en mensenrechten organisaties hebben deze misstanden al jaren onder de aandacht gebracht.Steeds meer gevangenen in Iran, en vooral politieke gevangenen, brengen op moedige wijze naar buiten onder welke omstandigheden zij leven. Velen doen ook mee aan hongerstakingen. Zij kunnen niet meedoen aan de dagelijkse protesten die overal in het land plaatsvinden, maar zij doen op alle mogelijke manieren mee vanachter hun tralies.
