Gewetensbezwaarde en gevangene 
verkeert sinds zaterdag 17 juli 2021 in slechte gezondheid vanwege een zenuwaanval, waardoor de pijn in haar ruggenwervels is verergerd.
Raheleh Ahmadi, die in de vrouwenafdeling van de Evin Gevangenis vast zit, had geen toestemming gekregen haar ernstig zieke moeder in haar laatste levensdagen te bezoeken. De gevangenisleiding heeft niet eens toegestemd in een kort verlof aan mevr. Ahmani om op haar moeders begrafenis te kunnen zijn na haar overlijden. Als gevolg hiervan is haar gezondheidssituatie verder verslechterd en kan zij sinds afgelopen zaterdag niet zonder hulp lopen.
Raheleh Ahmadi is veroordeeld tot 31 maanden gevangenisstraf en zit sinds 15 februari 2020 gevangen. Zij was gearresteerd omdat zij druk had uitgeoefend op haar dochter, Saba Kord Afshari, die onder dwang bekentenissen had afgelegd. Zij leidt aan een slecht werkende schildklier wat haar immuunsysteem verzwakt, waardoor ze ook meer risico loopt op een covid-19 besmetting.
Vlak na de opsluiting van haar dochter Saba in de Qarchak gevangenis kreeg mevr. Ahmadi door stress medische problemen en liep een beschadigde ruggenwervel op, waardoor ze alleen nog met een rollator kon lopen. Niettemin heeft zij geen adequate medische behandeling gekregen.
De arts van de gevangeniskliniek vertelde dat haar immobiliteit het gevolg was van zenuwspanningen en dat ze door een neuroloog onderzocht moest worden.
Op 14 maart 2021 kreeg zij een verlof dat op 10 april afliep. Haar verzoek voor verlenging van het verlof werd door de gevangenisautoriteiten afgewezen. Door haar wervelbeschadiging moet ze geopereerd worden en een herstelperiode van twee maanden hebben.
Gevangenisautoriteiten in Iran weigeren medische zorg aan zieke gevangenen
Het is een veel voorkomende praktijk in de gevangenissen van het religieuze regime dat medische behandeling van politieke gevangenen geweigerd wordt. Wanneer een politieke gevangene urgente medische behandeling nodig heeft, laten gevangenisautoriteiten familieleden en advocaten van het kastje naar de muur lopen en de procedure sleept zich voort, vaak zonder een uiteindelijk antwoord.
Het hoofd en de artsen van de ziekenafdeling in een gevangenis hebben ook de bevoegdheid een gevangene in noodgevallen naar een ziekenhuis te sturen, maar maken hier zelden of nooit gebruik van. Soms geven de ziekenhuizen met een contract met gevangenissen geen gespecialiseerde behandelingen, zodat de gevangene niet de behandeling krijgt die nodig is. In andere gevallen, als een dokter een gevangene een ziekenhuis opname voorschrijft, geeft de assistent officier van justitie van de gevangenis geen toestemming voor het ziekenhuisverblijf.
Het gebrek aan samenwerking en het traineren van de kant van de gevangenisautoriteiten leidt tot verslechtering van de gezondheid van de gevangene, en er zijn gevallen bekend van het hierdoor overlijden van de gevangene.
