juli 2017– Vermiste Iraanse kinderen worden gedood voor hun organen volgens officials van het Iraanse Regime.
Op 1 Juli zei Fatemeh Daneshvar, lid van de Gemeenteraad van Teheran, dat bendes die zich bezighouden met kidnapping en de verkoop van kinderen, actief zijn in de stad.
Zij stelde: “In veel gevallen verdwijnen de kinderen en hun organen worden op de zwarte markt verhandeld. Na een tijdje worden sommige kinderen dood en zonder nieren en ogen in de woestijnen aangetroffen.”
Daneshvar weigerde echter aan te geven hoe de overheid deze verschrikkelijke crisis denkt aan te pakken en legde direct, hoe schandalig, de schuld bij de families die hun kinderen uit werken sturen. Zij zei dat ouders hun kinderen uit werken hebben gestuurd in gevaarlijke omgevingen en voor meerdere weken en dat de ouders hen niet als vermist opgeven.
Dit alles zonder ook maar een begin van erkenning van de problematische financiële situatie waarin de mensen zich bevinden en waardoor ze hun kinderen op werk uitsturen; 10 miljoen Iraniërs zijn werkeloos en 60% zit qua inkomen onder de armoedegrens.
Sarah Rezai, van de zogenoemde Imam Ali Gemeenschap, merkt op dat officiële statistieken van het Regime het aantal werkende kinderen in Iran schat
op 2 miljoen, maar zoals altijd, is het aantal in de praktijk veel hoger.
Over heel Iran zijn er momenteel 7 miljoen werkende kinderen, waarvan 3 miljoen de school vroegtijdig hebben verlaten om full-time te gaan werken, aldus de Associatie voor de Bescherming van Kinderrechten (APCR). De cijfers van Rezai zijn gebaseerd op kinderen tussen de 10 en 15 jaar en gaan
voorbij aan het feit dat tegenwoordig zelfs kinderen van 2 of 3 jaar al werken.
Rezai observeerde dat veel kinderen drugs verkopen, wat ze rampzalig vond, maar vergat hierbij te melden dat er een groot gebrek aan geschikt werk voor kinderen is en dat drugsverslaving onder arme en kwetsbare kinderen groeit.
Zij zei: “De kinderen verkopen psychedelische pillen zoals Tramadol, etc. in de provincies Sistan en Baluchestan en dat het fenomeen een soort norm geworden is.”
Susan Maziarfar, een ander lid van de Imam Ali Gemeenschap, stelde dat de meerderheid van de werkende kinderen rond de 12 jaar oud is, ongeletterd
is en de school voor werk hebben verruild. Aspecten die zeker een stempel zullen drukken op hun toekomstige werkmogelijkheden.
Ze zei dat meer dan 50% van de kinderen werkt in de afvalverwerking, waarbij ze ten zeerste bloot staan aan infecties en ziektes. Zij vertonen ook vaak verwondingen zoals muizenbeten en ernstige verbrandingen aan gezicht en vingers. Officials van het Iraanse Regime beschuldigen maar al te snel de armen en kwetsbaren, maar zijn traag in het benoemen van de sociale problemen die hebben geleid tot deze situatie.
