Door Mansoureh Galestan, 18 mei 2019.
Juristen van het Iranese regime zijn bezig Strafrecht Procedures van het land te wijzigen. De voorgestelde verandering zou rechters en aanklagers toestaan bepaalde gevangenen het recht op toegang tot een advocaat te ontzeggen ten tijde van het onderzoek in hun zaak.
De juridische en gerechtelijke parlementaire commissie van het Iranese regime heeft begin vorige week een voorstel tot wijziging afgerond en hierover zal in de nabije toekomst gestemd worden.
Het gerechtelijk proces in Iran is al schandelijk en vele gevangenen worden de meest basale rechten ontzegd tijdens hun detentie. In 2015 is een wetsbepaling in de Strafrecht Procedures van kracht geworden waardoor gevangenen beschuldigd van bepaalde misdaden alleen een advocaat mochten vragen van de lijst die was goedgekeurd door de hoogste rechterlijke macht. Echter, zelfs dit is niet door het Iranese regime gerespecteerd en vele gevangenen is het recht op een advocaat totaal ontzegd.
Indien de Iranese wetgevende macht het voorgestelde amendement goedgekeurd krijgt, zou dit een enorme stap achteruit betekenen door het effectief legaliseren van de ontzegging van het recht op advocatenvertegenwoordiging aan gevangenen.
Het amendement zou diegenen treffen die beschuldigd zijn van strafbare feiten tegen “de nationale veiligheid”. Deze brede en vage term houdt een breed scala van “misdaden” in. Tot de groep mensen die aangeklaagd zijn voor strafbare feiten tegen de “nationale veiligheid” behoren politieke dissidenten, journalisten, mensenrechten activisten en anderen die hun recht op het gebruik van mensenrechten uitoefenden.
Amnesty International heeft het wetsvoorstel bestudeerd en geconcludeerd dat dit “regressieve stuk wetgeving” een inbreuk zou zijn op Iranese verplichtingen onder internationaal recht, omdat het legaal zou worden het recht op een advocaat te ontzeggen in vele verschillende strafrechtelijke onderzoeken.
Amnesty International heeft ook haar zorg uitgesproken over het wetsvoorstel, omdat het bij goedkeuring zal dienen als rechtvaardiging voor de wrede en barbaarse marteling- en misbruikmethodes van het regime.
Philip Luther, A.I. Directeur Onderzoek en Advocacy voor het Midden Oosten en Noord Afrika stelde: “Als dit door de Parlementsleden wordt goedgekeurd, zou het een enorme slag betekenen voor het al zeer zwakke Iranese rechtssysteem en zou het patronen van marteling en andere slechte behandeling van gevangenen teneinde gedwongen bekentenissen uit ondervragingen te verkrijgen, verder bekrachtigen.”
Hij benadrukte ook dat in normale omstandigheden de ontzegging van het recht op ondersteuning van een advocaat al erg genoeg is, maar dat het nog veel erger is wanneer het individu die dit recht ontzegd is, te maken krijgt met een onomkeerbare straf als amputatie of executie.
Dit is ongetwijfeld weer een manier voor het regime hun barbaarse praktijken te rechtvaardigen, maar het is ook weer een reden voor de internationale gemeenschap het regime af te wijzen en verantwoordelijk te laten zijn voor de eigen handelingen.
Het regime is ernstig bezorgd over de eigen toekomst vanwege alle druk waar het onder staat. Dit wetsvoorstel is een poging de binnenlandse onrust die al een hele tijd groeit, onder controle te krijgen. Het gaat er van uit dat de onrust de kop indrukken het regime een lang leven zal geven, maar niets is meer bezijden de waarheid: het zal het volk nog meer aanzetten tot regime verandering.
