Hassan Firouzi, één van de gedetineerden in Teheran, zegt in een audiobestand dat hij geen enkele gedwongen bekentenis heeft ondertekend en vraagt anderen geen gedwongen bekentenissen te ondertekenen.
Hassan Firouzi werd gearresteerd in het centrum van Teheran in oktober 2022 en op borgtocht vrijgelaten.
Hij werd opnieuw gearresteerd op 26 november 2022, gemarteld en ondervraagd.
Hassan werd beschuldigd van corruptie op Aarde (Moharebeh). Zijn familie werd daarnaast bedreigd: hun werd verteld dat “wij jullie één dag vóór de executie op de hoogte stellen”!
Er wordt gezegd dat Hassan Firouzi oneerlijk “terechtgesteld” werd en ter dood werd veroordeeld in Ray City Court aan het Saei-plein. Er wordt gezegd dat de vertegenwoordiger van de officier van justitie in het gerechtshof van Hassan Firouzi ook die vertegenwoordigersrol vervulde in het gerechtshof van Mohsen Shekari. Hassan werd beschuldigd van “het leiden van protesten, preken tegen het regime, verstoren van de veiligheid, en…”. De beschuldigde werd ter dood veroordeeld.
Na te zijn gemarteld, werd hij naar het ziekenhuis gebracht op 14 december 2022. Ondanks de uitspraak van de arts dat hij zou moeten worden geopereerd, hebben inlichtingenbeambten van de IRGC het ziekenhuis bruut aangevallen. Hij werd uit het ziekenhuis ontvoerd en overgebracht naar de isoleercel van de Evin-gevangenis.
Als gevolg van hevige klappen met de basis van een stoel tegen het lichaam van Hassan Firouzi, is zijn rechternier beschadigd, en leed Hassan aan ernstige inwendige bloedingen. Hij werd aan zijn lot overgelaten in de isoleercel van Evin, en er bestaat de mogelijkheid dat hij ieder moment kan sterven.
Op 17 december werd Hassan Firouzi overgebracht van de isoleercel van de Evin-gevangenis naar een onbekende locatie. Dit, terwijl Hassan ernstig was gemarteld en, volgens het nieuws dat uit de gevangenis kwam, hij ernstige verwondingen had aan zijn handen en gezicht. De foto’s die van hem zijn ontvangen geven aan dat hij ernstig is gemarteld.
Hassan Firouzi zegt in het stembericht:
“Ik heb vele dagen doorgebracht. Ik was in de cellen waar ik nacht noch dag zag, zonsopkomst noch zonsondergang.
Ik heb echter geen enkele gedwongen bekentenis ondertekend.
Ik werd moe van de herhaaldelijke martelingen en herhaaldelijke ondervragingen. Als je me wilt executeren, doe het dan.
Want de enige marteling die me kwelt is dat ik mijn dochter niet zie. Ze hebben me veel gemarteld, maar ik heb geen gedwongen bekentenis ondertekend en ik zal dat ook niet doen. Omdat ik weet dat het enige touw om mijn nek mijn gedwongen bekentenis zal zijn.
Ik wil dat jij mijn stem bent. Ik wil mijn dochter zien.”
Hassan Firouzi zegt in andere gesprekken met zijn familie:
“Ik heb niets te bekennen. Bekentenissen zijn voor mensen die een misdaad hebben gepleegd. Ik heb geen misdaad gepleegd waar ik iets over moet bekennen.”
Omdat ik niet éénmaal zal sterven, maar duizend keer, voor mijn Iran, voor alle 80 miljoen mensen.
Omdat iedereen in Iran, wij en ik aan het protesteren zijn tegen de Islamitische Republiek. “De enige marteling die mijn hart pijnigt is dat ik mijn dochter Hanana niet zie.”